روزنامه‌ الشرق الاوسط نوشت که تاریخ روابط دوجانبه کویت و ایران به اواسط قرن گذشته برمی‌گردد، زمانی که عوامل اقتصادی و مبادلات تجاری به‌عنوان محرک اولیه روابط دو کشور بود. به گزارش «ایسنا»، این روزنامه‌ در گزارشی با عنوان «۷۰ سال روابط دوجانبه ایران و کویت» آورده است: «مبادلات تجاری میان دو کشور از طریق بنادر کویت و المحمره و بنادر ایرانی بوشهر و بندرعباس انجام می‌شد و البته این مبادلات در کنار تجارت ترانزیتی بود که میان دو کشور رایج بود.»

با استقلال یافتن کویت از قیمومیت بریتانیا در سال ۱۹۶۱، روابط میان دو کشور پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای داشت به‌گونه‌ای که ایران جزو اولین کشورهایی بود که استقلال این کشور را به رسمیت شناخت و روابط دیپلماتیک دوجانبه را در سال ۱۹۶۲ با آن شروع کرد و آخرین ایستگاه این روابط دیپلماتیک هم تحویل استوارنامه علی‌رضا عنایتی به‌عنوان سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در کویت بود که ۲۱ مه گذشته به شیخ صباح احمد الجابر الصباح، امیر این کشور تقدیم شد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ شیخ صباح امیر فعلی کویت اولین مسوول عالی‌رتبه از منطقه خلیج‌فارس بود که وارد تهران شد. او در آن زمان وزیر امور خارجه و معاون نخست وزیر بود که رسما در ژوئن ۱۹۷۹ به تهران سفر کرد.

با حمله صدام، رئیس‌جمهور سابق عراق به کویت در آگوست ۱۹۹۰ ایران از همان روزهای اول مخالفتش را با این تجاوز عراق اعلام کرد و از قطعنامه ۶۶۰ شورای امنیت سازمان ملل که خواهان عقب‌نشینی بی‌قید و شرط عراق از کویت شده بود، حمایت کرد. تهران همچنین از سازمان ملل خواست تا با در نظر گرفتن قطعنامه ۶۶۱ شورای امنیت تحریم‌های فراگیری را علیه عراق اعمال کند و نسبت به اجرای کامل آن متعهد باشد این موضعی بود که مورد استقبال کشورهای عربی و در راس آن کویت قرار گرفت.

در ادامه این گزارش آمده است: بعد از آزادسازی کویت طرفین ایرانی و کویتی در جهت بازسازی و تقویت روابط فیمابینی بر اساس اصول جدیدی که فراگیرتر و باثبات‌تر بود در همه زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی گام برداشتند و در این راستا شیخ صباح احمد ژانویه ۲۰۰۳ به‌عنوان وزیر امور خارجه و معاون اول نخست‌وزیر به منظور بررسی شرایط آن زمان منطقه به‌ویژه در زمان آمادگی واشنگتن برای حمله نظامی به عراق، به تهران سفر کرد که این سفر نتایج مثبتی را به همراه داشت که از جمله آن می‌توان به یکی بودن دیدگاه‌های دو طرف بر سر اهمیت دستیابی به راه‌حل صلح‌آمیز برای مساله عراق، اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت از سوی نظام عراق از جمله قطعنامه ۱۴۴۱ اشاره کرد.

در این سفر سه یادداشت تفاهم میان دو کشور در زمینه‌های اقتصادی و مهندسی در کنار توافق بر سر بالابردن سطح کمیته‌های تجاری مشترک دو کشور به کمیته عالی همکاری‌های اقتصادی، علمی، نظامی و امنیتی به ریاست وزیران خارجه دو کشور امضا شد.

بر اساس این گزارش، فوریه ۲۰۰۶، محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور پیشین ایران به کویت سفر کرد و طی آن درباره روابط دوجانبه و راه‌های تقویت آن با شیخ صباح احمد امیرکویت گفت‌وگو کرد که این امر خود دلیل روشنی بر عمق روابط دو کشور است. در این سفر احمدی‌نژاد روابط دو کشور را روابطی خوب توصیف کرد و افزود که دو کشور مشترکات سیاسی، اقتصادی، تجاری، تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی دارند که دو کشور را گرد هم می‌آورد.

به لحاظ امنیتی نیز از آغاز سال ۱۹۹۲ مسوولان دو کشور هماهنگی‌هایی را در مسائل امنیت داخلی و خارجی داشتند. آن زمان که شیخ احمد الحمود الصباح، وزیر کشور وقت کویت به منظور توافق بر سر ایجاد کمیته مشترکی برای بررسی راه‌های مبارزه با قاچاق مواد مخدر به تهران سفر کرد یا در ژوئن ۱۹۹۶ شیخ محمد الخالد الصباح، وزیر کشور آن زمان طی سفر به تهران یادداشت تفاهمی را با همتای ایرانی‌اش برای راه‌های تقویت همکاری‌های امنیتی و مبارزه با قاچاق مواد مخدر میان دو کشور امضا کرد.

همچنین شیخ جابر المبارک، نخست وزیر کویت سپتامبر ۲۰۰۲ زمانی که وزیر دفاع این کشور بود یادداشت تفاهم دفاعی دوجانبه را با تهران امضا کرد که این یادداشت در نوع خود اولین یادداشت میان ایران و کشورهای حوزه خلیج‌فارس بود.

به لحاظ اقتصادی هم میزان مبادلات تجاری میان ایران و کویت در سال ۲۰۱۰ به ۲۳۱ میلیون دلار می‌رسید که سهم صادرات ایران به کویت از آن ۱۰۳ میلیون دلار بود در حالی که واردات آن ۱۱۰ میلیون دلار بود.

این گزارش افزود: «دو کشور در اکتبر ۱۹۹۹ توافقنامه همکاری تجاری مناطق آزاد را امضا کردند که هدف از آن تسهیل انتقال کالا از طریق دریا بود همچنین در ژانویه ۲۰۰۰ یادداشت تفاهم تجاری بعد از نشست کمیته مشترک ایران و کویت در کنار امضای توافقنامه همکاری‌های دوجانبه دیگر امضا شد.»

در زمینه انسانی نیز دولت کویت در کمک ۴۰۰میلیون‌دلاری کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس به زلزله‌زدگان بم ایران در دسامبر ۲۰۰۳ شریک بود.

در مه گذشته نیز سفارت کویت در اتریش کمک مالی را به ارزش ۲۵۰ هزار یورو در اختیار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار داد. این مبلغ در راستای حمایت از فعالیت‌های نظارتی آژانس در ایران به موجب طرح اقدام مشترکی بود که در ۲۴نوامبر بین ایران و ۱+۵ مورد توافق قرار گرفت.

بر اساس بیانیه رسمی صادر شده، سفیر کویت در اتریش و نماینده دائم آن در سازمان‌های بین‌المللی گفت که وی طی دیداری که با یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته است، این مبلغ را که در پاسخ به درخواست آژانس برای فراهم کردن بودجه مربوط به فعالیت‌های ویژه‌اش درخصوص ایران بوده، به وی تحویل داده است.

او افزود که کویت این کمک را به طور داوطلبانه و در اعتقادش به نقش نظارتی و بازرسی آژانس در قبال کشورهای دارنده تاسیسات هسته‌ای و همچنین با هدف تشویق به استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای و جلوگیری از تسلیحاتی شدن آن، اعطا کرده است.