انتظار می‌رود که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در تاریخ ۲۳ سپتامبر با کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نیویورک ملاقات کند. این خبری است که منابع غربی آن را منتشر کرده‌اند، اما سخنگوی اشتون هنوز آن را تایید نکرده است. به گزارش المانیتور، مقامات غربی امیدوارند که دو مذاکره کننده ارشد هسته‌ای قادر باشند در خصوص تعیین زمان و مکان از سرگیری مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) به تفاهم برسند و احتمالا این زمان در ماه اکتبر تعیین خواهد شد. در همین حال، وزیران خارجه کشورهای عضو گروه ۱+۵، احتمالا در تاریخ ۲۶ سپتامبر نشستی را در مورد ایران در نیویورک برگزار خواهند کرد. البته هنوز وزارت خارجه آمریکا این خبر را تایید نکرده است.

روحانی در تاریخ ۲۴ سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، در تاریخ ۲۶ سپتامبر در کنفرانس خلع سلاح و در تاریخ ۲۷ سپتامبر در یک کنفرانس خبری شرکت می‌کند. سخنرانی اوباما برای صبح ۲۴ سپتامبر و سخنرانی روحانی برای بعدازظهر برنامه‌ریزی شده و به همین دلیل مقامات ایرانی و آمریکایی انتظار ندارند که دو رییس‌جمهور در آن روز به خصوص ملاقاتی با یکدیگر داشته باشند. مقامات آمریکایی تحت تاثیر مهارت دیپلماتیک روحانی و ظریف قرار گرفته‌اند؛ اما تا حدودی در مورد تیم جدید ایران نگران به نظر می‌رسند. تیمی که در مقایسه با تیم گذشته صلاحیت و کارآیی بیشتری دارد و می‌تواند توجه رسانه‌ها و افکار عمومی را به نفع ایران تغییر دهد؛ هرچند که موضع بنیادین تهران تغییر چندانی نداشته باشد.

آنها همچنان همان‌طور که بارها گفته‌اند، بر این گمانند که مذاکرات مستقیم بین ایران و آمریکا می‌تواند کمک موثری در جهت حل صلح آمیز مساله هسته‌ای ایران باشد. روز پنج‌شنبه، باربارا اسلاوین به نقل از رابرت آینهورن، مذاکره‌کننده سابق کاخ سفید در امور تسلیحاتی در شورای آتلانتیک گزارش داد: کارآمدترین راه این است که ایران و آمریکا دور یک میز بنشینند و ببینند چه چیزی ممکن است. یک دادوستد در مورد اینکه هر طرف در مذاکرات به واقع دنبال چیست. روحانی بارها تصریح کرده که به دنبال ایجاد شفافیت در برنامه‌های هسته‌ای ایران است، اما در عین حال غنی‌سازی با خلوص پایین را در کشور متوقف نمی‌کند. مقامات غربی می‌گویند باوجود اینکه ایجاد شفافیت بیشتر اقدامی مثبت ارزیابی می‌شود، کافی نخواهد بود. ایران همچنین باید برخی از محدودیت‌ها را در برنامه غنی‌سازی بپذیرد و به جامعه بین‌المللی اطمینان دهد که در برنامه‌های هسته‌ای در جهت تولید سلاح، تغییر مسیر نمی‌دهد.

منابع ایرانی اخیرا خبر دادند که شاید ایران با کاهش تعداد سانتریفیوژها موافقت کند، اما کیفیت آنها را تغییر نمی‌دهد. به این ترتیب غنی‌سازی در حدود ۵ درصد محدود، با نظارت‌های بیشتر آژانس بر برنامه‌های هسته‌ای موافقت و پروتکل الحاقی امضا می‌شود. در مقابل ایران خواستار تعدیل قابل‌توجه تحریم‌ها، به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی و امتیازهای مضاعفی خواهد بود که پیش از این از سوی سه کشور بزرگ اروپایی- انگلیس، فرانسه، آلمان- پیشنهاد شده بود.

منبع: دیپلماسی ایرانی