جماران- صادق زیباکلام در نامه‌ای سرگشاده که در وبلاگ شخصی خود منتشر کرده، در اعتراض به وضعیت نامطلوب پناه‌جویان افغانی به رییس‌جمهور نامه نوشته است؛ در این نامه وی گفته است: امنای دولت برای پناه‌جویان افغانی تا ۱۵ شهریور ماه جاری ضرب‌الاجل تعیین کرده که باید کشور را ترک کنند. این البته نه نخستین باری است که ما اقدام به اخراج دسته جمعی افغان‌ها می‌کنیم و نه یقینا آخرین بار خواهد بود، اما واقعیت تلخ آن است که یک پناه‌جوی افغانی که ۱۰، ۲۰ یا حتی ۳۰ سال در ایران زندگی کرده، در ایران ازدواج کرده و خانواده و مسکن و شغل دارد، در انتهای سال دهم، بیستم یا سی‌ام از کشور اخراج می‌شود. همچنان‌که قریب به سه میلیون ایرانی در کشورهای اروپایی، آمریکا، کانادا یا استرالیا هم بعد از مدتی صاحب زندگی می‌شوند. آیا این درست است که کشورهای غربی به واسطه اینکه مشکل بیکاری دارند، ایرانی‌ها و سایر پناه‌جویان را اخراج کنند که کار برای بیکاران خودشان ایجاد شود؟ وی در ادامه نامه به رفتار اماراتی‌ها با ایران اشاره کرده و نوشته است: جناب رییس‌جمهور، چه فرقی میان رفتار اماراتی‌ها با ایرانیان و رفتار ما با افغانی‌ها وجود دارد؟ به علاوه مگر برخی از مسوولان ما معتقد نیستند که جمعیت کنونی ایران ‌باید ۲ برابر شده و به ۱۵۰ میلیون نفر برسد، پس چگونه است که ما چند صد هزار افغانی را که هم‌نژاد، هم‌مذهب و همزبان خودمان هستند نمی‌توانیم پذیرا بشویم؟