جنوب آسیا: میلیون‌ها نفر از سیل آسیب دیده‌اند

هرچند ریزش باران‌های موسمی فعلا قطع شده، اما بر تعداد قربانیان در مناطق سیل‌زده هند، بنگلادش و نپال افزوده شده است. بازماندگان اکنون با خطرات دیگری همچون بروز بیماری‌های واگیر دار روبه‌رو هستند.

در مناطق همجوار با رودخانه‌های گنگ، براماپوترا و صدها شاخه دیگر این رودخانه‌ها که همه در زیر آب فرو‌رفته‌اند، اکنون خطر بروز اپیدمی و شیوع بیماری‌های واگیر افزایش یافته است. نیروهای امدادگر از بروز وبا، مالاریا و تیفوس درهراسند و هر روز بر تعداد بیماران در بیمارستان‌های صحرایی که در اردوگاه‌های آوارگان ساخته شده، افزوده می‌شود. در سه ایالت بیهار، اوتار پرادش و آسام در هندوستان تعداد زیادی بر اثر مارگزیدگی باید مورد مداوا قرار بگیرند.

طی روزهای گذشته در ایالت اوتار پرادش به تقریبا دو میلیون نفر در بیش از ۲هزار روستا از طریق هوا مواد غذایی رسانده شده است. هزاران نفر امدادگر مشغول تقسیم دارو، چادر، پتو و سایر مایحتاج به سیل‌زدگان هستند. با این حال به بسیاری از مناطق به دلیل کمبود قایق امکان دسترسی نیست و رساندن مواد کمکی با دشواری پیش می‌رود.

«داگلاس برودریک» از سازمان تغذیه جهانی می‌گوید: «در حال حاضر مهم تر از همه آب آشامیدنی سالم و بعد غذا است. با آب سالم می‌توان چند روزی را از سر گذراند، اما از آنجایی که آسیب‌دیدگان همه چیز خود را از دست داده‌اند به مواد غذایی هم نیاز است. بسیاری امکان تهیه غذا برای خود را ندارند.»

سازمان‌های بین‌المللی فراخوانی در زمینه جمع‌آوری کمک مالی برای سیل‌‌زدگان صادر کرده‌اند. دولت آلمان مبلغ پانصدهزار یورو به سازمان تغدیه جهانی برای رساندن مواد غذایی به مناطق سیل‌زده کمک مالی کرد. سازمان تغذیه جهانی اعلام کرده‌است که برنامه‌ای را برای رساندن کمک به ۶۰هزار نفر در نپال تدارک دیده که قرار است مایحتاج این انسان‌ها برای مدت ۳ ماه تامین شود.

ریزش باران‌های موسمی که هر ساله بین ماه‌های ژوئن تا سپتامبر صورت می‌گیرد، حاصل جبهه هوای بسیار مرطوبی است که به خاطر گرم‌تر بودن شبه جزیره هند نسبت به اقیانوس، در این منطقه فرو می‌ریزند و برای کشاورزی از اهمیت بسیاری برخوردار است. اما هرگونه تغییری در میزان و شدت آن منجر به فاجعه می‌شود. بر اساس گزارش سازمان‌های هواشناسی، امسال تنها در چند هفته نخست، بیشتر از تمامی سال گذشته باریده است.