یاد
سینمای جهان در اندوه درگذشت برگمان
روز گذشته این خبر به نقل از ایوا، دختر وی اعلام شد که باعث تاسف و اندوه دوستداران سینما شد.
اندوهی که حاکی از فقدان یکی از مولفان سینمای معاصر جهان بود.
نگاه سوم- اینگمار برگمان کارگردان و فیلمساز مشهور سوئدی دیروز درگذشت.
روز گذشته این خبر به نقل از ایوا، دختر وی اعلام شد که باعث تاسف و اندوه دوستداران سینما شد.
اندوهی که حاکی از فقدان یکی از مولفان سینمای معاصر جهان بود. برگمان که متولد ۱۴ ژوئیه ۱۹۱۸ بود کار هنری را از دهه چهل میلادی و با نوشتن نمایشنامه «مرگ آکاکاسپرز» در کسوت نویسندگی آغاز کرد و در ادامه خالق آثار بزرگ و ماندگاری شد که وی را به عنوان یک فیلمساز ماندگار و متفکر نشان می‌داد. وی در دوران فعالیت سینمایی‌اش کارگردانی بیش از ۵۰ فیلم را چه برای سینما و چه تلویزیون به عهده داشته است. در کارهای برگمان علاوه بر اینکه می‌توان رگه‌هایی از علاقه وی را به کشورش دید می‌توان به مسائلی فراملیتی و انسانی پرداخت.
وی همچنین از سال ۱۹۷۶ تا سال ۱۹۸۲ بنا به مشکلاتی که در سوئد برایش پیش آمده بود در آلمان ساکن شده بود و طی این سال‌ها بیشتر به کار نویسندگی می‌پرداخت.
برگمان در سال ۱۹۸۲ پس از بازگشت از آلمان آخرین فیلم خود به نام «فانی و الکساندر» را ساخت هر چند که وی در به تصویر کشیدن و نوشتن موضوعات دشواری بسیار خلاقانه و منحصر به فرد کار می‌کرد اما برخی از منتقدان سینما اعتقاد دارند «فانی و الکساندر» بهترین اثر سینمایی برگمان است. از دیگر آثار به نام برگمان می‌توان به «تابستان بامونیکا» ۱۹۵۳، لبخندهای یک شب تابستانی ۱۹۵۵، مهره هفتم ۱۹۵۷، توت‌فرنگی‌های وحشی ۱۹۵۷، همچون یک آیینه ۱۹۶۱، نور زمستانی ۱۹۶۲، سکوت ۱۹۶۳، پرسونا ۱۹۶۶، فریادها و نجواها ۱۹۷۲ و همچنین چشمه باکره را نام برد. با این حال نمی‌توان از زیبایی و بزرگی فیلمی همچون توت‌فرنگی‌های وحشی هم گذشت.
وودی آلن که خود یکی از بزرگ‌ترین بازیگران و کارگردانان بزرگ سینمای معاصر است حدود بیست سال پیش در جشن هفتادمین سالگرد تولد برگمان گفته بود که وی از زمان اختراع دوربین فیلمبرداری، احتمالا بزرگ‌ترین هنرمند عرصه سینما در تمامی جوانب است. برگمان روز گذشته در سن ۸۹سالگی در منزل مسکونی‌اش در جزایر فارو در گذشت.
ارسال نظر