تئــــاتر
دغدغه تئاتریها دیگر تئاتر نیست
نگاه سوم - پلمب شدن تالار مولوی، در اواخر تیرماه سالجاری، به هر دلیلی که صورت گرفت، دارای دو پیامد واضح و مشخص بود: نمایشهایی که روی صحنه بود، با ریزش عجیب و چشمگیر تماشاگران روبهرو شد و آثاری هم که قرار بود در نوبتهای بعدی روی صحنه بروند، بلاتکلیف و سرگردان شدند. با اینحال خبر ازسرگیری فعالیتهای تئاتری تالار مولوی دوباره روی سایتهای خبری قرار گرفته است و این تالار همزمان با آغاز هفته دفاع مقدس فعالیت خود را با سه اثر در این حوزه شروع خواهد کرد. اما در میان این کارها، اثری از آن نمایشهایی که قول اجرا به آنها داده شده بود و از بابت تعطیلی تالار مولوی متضرر شده بودند، نیست. نمایش «هیاهوی همهمه همگانی» به کارگردانی شادمهر راستین که کاری تجربی به شمار میرفت، ازجمله این آثار بود. شادمهر راستین در گفتوگو با ایلنا گفت: آن موقع ما پلمب را اتفاقی میدانستیم و گمان میکردیم مسوولی مقصر نیست و یک اشکال مدیریتی است که حل خواهد شد؛ اما اکنون که زمانی از آن گذشته و ما به کرات پشت در اتاق مدیر هنرهای نمایشی و رییس دانشگاه تهران و مسوول فرهنگی دانشگاه تهران ایستادهایم، متوجه شدیم که تفاهمی بین مرکز و تالار مولوی بوده و عملا در این مسیر قرار داشته که دیگر کار تجربی در این کشور انجام نشود. وی از ملاقات خود با مدیران جدید حوزه تئاتر هم خبر داد و گفت: من با مدیریت جدید طبق یک روش اداری ملاقات کردم، اگرچه با ایشان دوست هستیم؛ اما سعی کردم همه جا اداری و رسمی بروم تا ببینم در تئاتر این کشور چه میگذرد. خیلی نگرانکننده است. مشکل اصلی این است که یک تئاتری باید اینقدر برای کارش ارزش قائل باشد که اگر یک دقیقه از آن را هم نگذارند اجرا شود، همه دلشان بسوزد. متاسفانه تئاتر دیگر حتی دغدغه تئاتریها هم نیست.
ارسال نظر