انتقادهای صریح سینماگران از مدیریت‌ها درگردهمایی جامعه اصناف سینمایی
مدیران سینمایی پاسبان نباشند!
ایلنا: دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی چهارشنبه شب گذشته با حضور ۱۹۶نفر از اعضای شوراهای مرکزی اصناف خانه سینما در پردیس سینمایی ملت برگزار شد و در آن علاوه بر گزارش دستاوردهای خانه سینما درفصل تابستان و پاییز، نمایندگان برخی از اصناف نیز دیدگاه‌ها و توقعات خود را از سینما، همکاران، هیات مدیره و مدیریت دولتی سینما مطرح کردند.
دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی با اجرای فرهاد توحیدی، عضو هیات مدیره خانه سینما آغاز شد.
او در ابتدای سخنانش از هنرمندان و سینماگرانی که طی روزهای گذشته دار فانی را وداع گفته بودند، یاد کرد وبه طنز گفت از زمانی که هیات مدیره مصوبه بیمه عمر و حادثه را مصوب کرد، رفتگان زیاد شدند و ما تصمیم گرفته‌ایم مصوب کنیم هر کس از میان ما برود مکلف است ده میلیون تومان به خانه سینما کمک کند.
وی در ادامه در توضیح برگزاری‌این نشست اظهار داشت: «این نشست با حضور نمایندگان ۲۹ صنف خانه سینما برگزار می‌شود و هدف ما از برپایی چنین جلسه‌ای، این است که تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات هیات مدیره خانه سینما فقط محدود به اعضای این هیات نشود و اصناف مختلف در جریان این تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها قرار بگیرند و با این هدف در هر فصل جلسه‌ای با شورای مرکزی اصناف خانه سینما خواهیم داشت.»
توحیدی به عنوان اولین سخنران این گردهمایی از دکتر مهدی حجت، دبیر هم اندیشی مدیریت هنری دعوت کرد و علیرضا رییسیان، رییس کانون کارگردانان سینمای ایران، سخنران بعدی این مراسم بود.
وی با اشاره به اهمیت برگزاری چنین گردهمایی‌هایی گفت: چنین جلساتی فرصتی به وجود می‌آورد تا مسائل پراهمیت صنف را فارغ از سلیقه و منافع به بحث بگذاریم و مورد بررسی قرار دهیم و میثاق‌هایمان را مرور کنیم. سال گذشته وقتی بیانیه کانون کارگردانان سینمای ایران در انتقاد به عملکرد مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد، شاید هیچ کسی فکر نمی‌کرد که امروز شاهد برکناری مدیرعامل باشیم.
او ادامه داد: امروز خطاب به دوستانی که مدیریت را در دست دارند، می‌گویم که اگر مملکت ما سرزمینی آزاد و عدالت محور بود باید عملکرد آن مدیر منتشر و نقد می‌شد و امروز به دلیل تلف کردن فرصت‌ها و سرمایه محاکمه می‌شد، اما زمانی که ما آن بیانیه را منتشر کردیم برخی به ما چنین گفتند که یک صنف نباید خود را این چنین درگیر کند و خود را با چنین انتقاد علنی در معرض خطر قرار دهد؛ اما پاسخ من‌این بود که ما حزب نیستیم و به عنوان یک صنف اتفاقا باید چنین عمل کنیم و در برابر اوضاع و احوال شغل و معیشتمان واکنش نشان دهیم.
رییسیان اظهار داشت: هنرمندان سینما عهدی بین خود دارند و آن‌اینکه قدرت شان را از مدیریت و مسوولان بالاتر نمی‌گیرند، بلکه قدرت آنان از مردم است و این یک جاده دو طرفه بین هنرمندان و مردم است. مسوولان فعلی سینمای ما اگر بخواهند حکم چراغ قرمز یا پاسبان را داشته باشند، باید بدانند همان اتفاقی که برای مدیران قبلی افتاد برای آنان هم رخ خواهد داد.
رییس کانون کارگردانان سینمای‌ایران با انتقاد از وضعیت فیلم‌هایی که‌این روزها در سینمای‌ایران غالب تولیدات را تشکیل می‌دهد، گفت: «مدیریت فرهنگی یا باید هنرمند باشد یا هنردوست؛ دلیل آن هم به این موضوع برمی‌گردد که مدیریت هنری می‌تواند تاثیر بسیار زیادی روی جریان فعالیت‌های سینمایی داشته باشد.این روزها با مجموعه از از فیلم‌های بی‌سروشکل روبه‌رو هستیم؛ فیلم‌هایی که می‌توان آن‌ها را حاصل طراحی ناشیانه مدیریت دانست.
او ادامه داد: این روزها با کمدی‌های سخیفی روبه‌رو هستیم که تنها توجیه تولید آن‌ها به فروش بودن عنوان می‌شود؛ در حالی که نمی‌توان تنها با این توجیه هر فیلمی‌ساخت و سینما را به سطحی‌ترین شکل آن رساند.
رییسیان تاکید کرد که سینمای ایران سلیقه ساز است و نباید بگوییم این سلیقه مردم است. به خصوص در زمینه مدیریت تولیداتی که از آن‌ها یاد شد، نیازمند بازنگری جدی است و گفت: در حال حاضر ما سینمای دو تکه‌ای داریم، یکی فیلم‌های نازل و بازاری و دیگری فیلم‌های سفارشی دولتی.
نظارت‌های سلیقه‌ای
فرهاد توحیدی پیش از دعوت تورج منصوری، عضو هیات رییسه انجمن فیلمبرداران سینمای ایران، به موضوع ممنوع‌الخروج شدن برخی همکاران سینمایی اشاره کرد و گفت ما نامه‌ای به وزیر محترم نوشتیم؛ اما ظاهرا ایشان نخوانده‌اند. کاش یک سی دی صوتی پیوست کرده بودیم. توحیدی ادامه داد در چند روز آینده اقدام دیگری را دنبال می‌کنیم.
منصوری که به عنوان سومین سخنران مراسم پشت تریبون قرار گرفت، گفت: ۲۰درصد از اعضای صنف فیلمبرداران سینمای‌ایران بیکار هستند و از سوی دیگر عده زیادی از افرادی که به عضویت صنف ما در نیامده‌اند یا سابقه ندارند، با عطشی که در زمینه رسیدن به جایگاه‌های بالا در سینما دارند، بدون تجربه و جویای نام وارد عرصه می‌شوند و به این ترتیب وضعیت کارها در سینما به هم می‌خورد و امنیت شغلی وجود نخواهد داشت.
او ادامه داد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه‌ها نشان داده که هیچ گاه به دنبال استانداردسازی نبوده است و صرفا به دنبال حواشی کنترلی و نظارت‌های سلیقه‌ای مدیران ارشدش دویده است. و‌این عدم استانداردسازی به عدم امنیت شغلی اهالی صنف تبدیل می‌شود و همین مساله مشکلاتی را برای اعضای اصناف مختلف به وجود می‌آورد.
منصوری با اشاره به بیانیه‌ای که بین انجمن فیلمبرداران و کانون کارگردانان سینمای‌ایران امضا شده، گفت: توافقنامه‌ای با کانون کارگردانان سینمای ایران امضا کردیم که براساس آن کارگردانان فقط از فیلمبرداران عضو انجمن برای کارهای خود استفاده کنند؛ اما نمی‌دانم به چه دلیل این مساله رعایت نمی‌شود.
پایین‌ترین رتبه جذب مخاطب
فرهاد توحیدی که برای فراخواندن محمدرضا صابری، عضو هیات مدیره انجمن فیلمبرداران سینمای‌ایران، پشت تریبون قرار گرفته بود از بیمه بیکاری به عنوان یکی از مطالبات احقاق نشده سینماگران نام برد.
نشست با سخنان صابری که متنی نوشته شده توسط محمد قاصد اشرفی، رییس هیات مدیره بود، ادامه پیدا کرد. صابری گفت: «فیلم و نمایش در حوزه صنعت سنیما دو مقوله جدایی‌ناپذیر هستند که نادیده گرفتن یکی منجر به نابودی کل این صنعت می‌شود. در سال‌های اولیه ورود سینما به‌ایران هنوز، استودیوهای فیلمسازی چندان فعال نبودند و تا اینکه در دهه ۴۰ تولید فیلم در‌ایران رونق بسیار خوبی گرفت و به یکی از درخشان‌ترین دوره‌ها تبدیل شد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی اگرچه به نوعی زمزه‌های مرگ سینما شنیده می‌شد؛ اما فرمایش امام خمینی(ره) که ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم، مرحله جدیدی را برای سینمای‌ایران به وجود آورد.» او با اشاره به کاهش تعداد تماشاگران سینما از نیمه دهه ۷۰ گفت: « از اواسط دهه ۷۰ سطح فیلم‌های تولیدی به شدت نزول کرد تا جایی که با فاجعه ریزش تماشاگر و گریز مخاطب مواجه شدیم. اما متاسفانه به جای ریشه‌یابی علت این فاجعه انگشت اتهام به سوی خانه سینما نشانه گرفته شد و با واژه‌هایی چون کمبود سالن، فرسودگی سالن‌ها سعی شد صورت مساله پاک شود. اما سینماداران با وجود کم لطفی‌های بسیار و مشکلات اقتصادی، تمام تلاش خود را برای خاموش نشدن آپارات سالن‌هایشان به کار بردند.
او ادامه داد: «اگر چه در تولید با ارقام ۷۰ تا ۱۰۰ فیلم در سال رتبه چندان قابل توجهی در جهان نداریم، اما از لحاظ میزان جذب مخاطب با فاجعه‌ای به نام پایین‌ترین رتبه در جهان مواجه هستیم. اقتصاد سینما به سالن‌های نمایش در کنار انبوه تولیدات متنوع و جذاب وابسته است. سینمای ایران به جراحی سختی نیاز دارد تا بتواند خود را باز یافته و نفسی بکشد.» او با اشاره به اصل ۱۶۱ برنامه سوم توسعه، گفت: «عدم برنامه‌ریزی درست در جذب بخش خصوصی، کمبود منابع و امکانات مناسب از یک طرف ووجود مشکلات اقتصادی، کاستی‌های مالکان سینما و عدم بازدهی اقتصادی از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری در بخش سالن‌سازی را با مشکل مواجه کرده است. اگرچه با تصویب قوانینی همچون ماده ۱۶۱ برنامه سوم باعث تشویق سینمادوستان شد، اما این طرح نیز با عدم همکاری شهرداری‌های مناطق عملا به نتیجه‌ای نرسید و باید‌ها و نبایدهای حضور بخش خصوصی در‌این عرصه با شکست مواجه شد.»
سیاست‌های جدید و نگران‌کننده
محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما به عنوان آخرین سخنران این مراسم، سخنان خود را با اشاره به برگزاری دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی آغاز کرد و اظهار داشت: «نخستین گردهمایی ما در فروردین ماه با روسای اصناف و بازرسان صنوف بود که ترجیح دادیم این جلسات با اعضای شورای مرکزی صنف‌های مختلف ادامه داشته باشد. در میان صحبت‌های مطرح شده از سوی نمایندگان اصناف مساله امنیت شغلی مطرح شد که‌این موضوع به طور مشخص یکی از دغدغه‌های ما در مورد سینما است که باید راه حلی برای آن اندیشیده شود. یکی از مهمترین راهکارهایی که در‌این زمینه به آن دست یافتیم این است که افراد برای تولید فیلم‌ها فقط از اعضای اصناف استفاده کنند.»
عسگرپور با اشاره به سفر گروهی از نمایندگان خانه سینما به آمریکا گفت: «اطلاع‌رسانی در مورد آن سفر به دلیل شرایط خاصی که وجود داشت به شکل ویژه‌ای انجام شد، اما در مورد دیگرسفرها و از جمله بالیوود که امیدوار هستیم امسال اتفاق بیافتد، اطلاع‌رسانی پیش از سفر گسترده تر خواهد بود.»
مدیرعامل خانه سینما در مورد برنامه‌های مدیران جدید سینمایی گفت: «چند مساله مبهم با مدیریت جدید سینما بوجود آمده که باید در‌این زمینه‌ها شفاف‌سازی شود. یکی از‌این مسائل موضوع مطرح شده در مورد تولید بیش از ۲۰۰ فیلم در سال و اکران فقط ۴۵ اثر از میان آن‌ها است که این سیاست نگران کننده است، چرا باید بدون برنامه‌ریزی نمایش به سراغ تولید فیلم بدون مجوز نمایش برویم؟ با توجه به سیاستی که اعلام شده اگر قرار نیست فیلمی اکران شود اصلا به چه دلیل باید تولید شود؟ این یکی از مسائلی است که با مدیریت جدید سینما داریم و باید در‌این مورد شفاف‌سازی شود نکته دیگر براساس آخرین مصوبه هیات وزیران، شورای پروانه فیلمسازی مرکب از ۵ عضواست که دو نفر از خانه سینما، ۲نفر به پیشنهاد مدیرکل نظارت و یک نفر هم خود مدیر کل نظارت و ارزشیابی است حال با توجه به تغییر اعمال شده در وزارت و افراد نه تنها هیچ گونه رایزنی در این باره با خانه سینما صورت نگرفته که به نامه‌ای هم که ده روز پیش ارسال کرده‌ایم و به این اظهار نگرانی هم پاسخی داده نشده است.
او ادامه داد که مساله دیگر شفاف سازی وام‌ها و کمک‌های دولتی و عمومی به سینما است تا به این طریق جلوی رانت‌خواری و اعمال سلیقه گرفته شود.
ارسال نظر