چرخش کنگره به چپ

نویسنده: کیمبرلی استراسل

مترجم: علی کیوان پناه

منبع: فایننشیال تایمز

ماکس بوکاس رییس کمیسیون مالی سنا،هفته گذشته بالاخره طرح خود را که مدت‌ها ارائه آن را به تعویق انداخته بود رو کرد. کاخ سفید نیز چاپلوسانه طرح بوکاس را یک گام بزرگ در مسیر اصلاح خدمات سلامتی دانست. گفته می‌شود ‌این که تنها کسی که در واشنگتن طرح ماکس بوکاس را می‌پسندد، خود ماکس بوکاس است امر مبارکی است. به هر حال ‌این که هیچ کس از‌این طرح خوشش نمی‌آید خبر خوبی برای ما است. فعلا آنچه اهمیت دارد ‌این است که سنا ابزاری دارد که با عقل سلیم همخوانی دارد و می‌تواند سنگ بنای تصویب قانونی باشد که دو حزب روی آن توافق داشته باشند. چه بامزه.

آقای اوباما حالا هم با همان مشکلی دست وپنجه نرم می‌کند که از اول با آن مواجه بود؛ البته در مقیاسی بزرگتر!‌ این مشکل آن است که جناح چپ حزب دموکرات، طرح بوکاس را تکه تکه کرده و کاری می‌کند که‌ این طرح به پدیده‌ای عجیب غریب و مضحک تبدیل شود. علاوه بر آن اوباما باید با حزب جمهوری خواه هم کنار بیاید؛ حزبی که با ‌این تلاش مخالفت می‌کند. از سوی دیگر اوباما با دموکرات‌های آسیب پذیر کنگره و سنا نیز که همانقدر که به رای گیری‌های ملال آور اهمیت می‌دهند به رییس‌جمهورشان نیز اهمیت می‌دهند سر و کار دارد. جدی نگیرید، در‌این بین هیچ اتفاق جدیدی نیفتاده است.

تا اواسط سپتامبر طول کشید تا آقای بوکاس طرح خود را ارائه دهد، چون چندین ماه گذشته را برای نرم کردن جمهوری خواهان صرف کرده بود. البته‌ این اقدام آقای بوکاس نه از سر حسن نیت که از سر سیاست ورزی بود. دیگر طرح‌های کنگره آنقدر افراطی بودند که دموکرات‌ها آن‌ها را پس می‌زدند. اگر آقای بوکاس می‌توانست سناتور چاک گراسلی، مایک انزی و المپیا اسنو را راضی کند، می‌توانست با دموکرات‌های عصبی هم کنار بیاید.

اما کاخ سفید که می‌خواهد دو حزب را راضی نگه دارد از تلاش برای کسب رضایت همه خسته شد و به آقای بوکاس فشار آورد تا طرح خود را ارائه کند. او هم قید همکارانش را زد و طرحی را ارائه داد که گراسلی و انزی به شدت محکومش کردند.

کاخ سفید هم به اسنو جمهوری‌خواه پیشنهاد همکاری داد. اسنو جمهوری‌خواهی است که اگر از او خواسته شود به ساندویچ همبرگر هم رای مثبت می‌دهد. حتی‌این سناتور هم از ‌این کار منصرف شد.

دو نتیجه در پی آمد. بدون کمک حزب جمهوری خواه یا با کمک ناچیز آن، تنها راهی که آقای بوکاس می‌تواند طرح خود را از کمیته خارج کند، ‌این است که به جناح چپ اجازه دهد کار خودش را بکند. کاخ سفید هم ‌این را می‌داند و برای همین هم هست که رییس جمهور‌، با وجودی که در سخنرانی هفته پیشش به طرح بوکاس متوسل شد، از رییس کمیسیون مالی و طرحش صرف نظر کرده و به الطاف راک فلر نماینده وست ویرجینیا و چاک شومر نماینده نیویورک امید بسته است.

با توجه به‌این که رییس کمیسیون مالی طرح خود را لیبرال پسندliberal-ed up کرده بود و با توجه به یارانه‌ها، مالیات‌ها و مقررات جدید، می‌خواست که چپ‌های کمیسیون خود را راضی کند. اما راکفلر و همکاران طرح ۷۷۵ میلیارد دلاری بهداشت را محکوم کرده بودند چون فکر می‌کردند که به اندازه کافی سخاوتمندانه نیست. اگر آن‌ها بخواهند طرح مذکور باب میلشان شود، ما می‌مانیم و یک طرح ۱‌تریلیون دلاری که مالیات‌های جدید و مجموعه تازه‌ای از مقررات را به دنبال خود می‌آورد. آقای راکفلر شاید آنقدر دانا باشد که نخواهد به بار مالی بیافزاید، اما طرحی که او بخواهد اصلاح کند تا جایی که بشود لیبرال خواهد بود.

بله، نتیجه شرکت نکردن حزب جمهوری خواه در‌این بازی‌ این است که برخی از سناتورها به حال خود گذاشته می‌شوند. طرح بوکاس بیشتر به شکل طرح‌های فاجعه بار دموکرات‌ها در خواهد آمد.‌این طرح در حال حاضر هم حاوی جزییات ناخوشایندی است. به طور مشخص ریسک‌های سیاسی ‌این طرح بسیار بالا است.

اما آیا سناتور بلانش لینکلن از آرکانزاس که با‌ این که محبوبیتش در حال کاهش است، قصد دارد سال آینده باز هم انتخاب شود، با وجود کسری ۹ تریلیون دلاری در دهه آینده، به طرحی که به یک بودجه یک‌تریلیون دلاری نیاز دارد رای می‌دهد؟ آیا بیل نلسون از فلوریدا به طرحی که به ضرر استفاده کنندگان از طرح‌های بهداشتی در‌ایالتش منجر شود رای می‌دهد؟ آیا میشل بنت از کلورودا به میلیارد‌ها دلار مالیات خدمات سلامتی جدید یا به جریمه کردن بیمه‌نشدگان رای می‌دهد؟ ‌این همان نقطه ضعف طرح خدمات سلامتی است و هری رید رهبر اکثریت هیچ راهی به فکرش نمی‌رسد. صندلی تد کندی هنوز پر نشده و حضور رابرت برد هم چندان مطمئن نیست، رای به کفایت مذاکرات نیز قطعی نشده است.

اما چه چیزی عزم راسخ آقای اوباما برای ارائه یک طرح بدون جلب نظر افکار عمومی‌یا حزب متبوعش را سست کرده است؟ کاخ سفید ‌این گونه وانمود خواهد کرد که عواقب سیاسی شکست طرح خدمات سلامتی از واکنش‌های سیاسی ناشی از رای دادن به یک طرح بیشتر است. ضمنا‌این تهدید هم در نظر گرفته می‌شود که اگر لازم شود دموکرات‌ها می‌توانند ‌این راه را با کسب ۵۰ رای به تنهایی طی کنند.

آن‌ها می‌خواهند از ‌این اتفاق پیشگیری کنند چون رسیدن به توافق، نامطمئن است و احتمال شکست سیاسی آن بالا است، اما اگر طرح بوکاس کاری کرده باشد،‌ این بوده که باعث شده وضع کاخ سفید بدتر شود. اوباما شاید هنوز ناراحت باشد که گزینه شروع مجدد و ارائه یک طرح جدید را انتخاب نکرده است.