اعلام سه محور برای مذاکره

نشریه آمریکایی پروپابلیکا متن کامل بسته پیشنهادی ایران که چهارشنبه گذشته به کشورهای عضو گروه ۱+۵ ارائه شد را منتشر کرد.

به گزارش ایلنا، به نقل از این نشریه متن کامل بسته پیشنهادی ایران به این شرح است: به‌نام خداوند متعال

همکاری برای صلح، عدالت و پیشرفت

بسته پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران برای مذاکرات جامع و سازنده:

تردیدی وجود ندارد که جهان ما در آستانه ورود به عصر جدیدی است. دوران دشواری که تسلط امپراتوری‌ها، برتری قدرت‌های نظامی، تسلط شبکه‌های رسانه‌ای سازمان‌دهی شده و مرتبط و رقابت بر مبنای قابلیت‌های تهاجمی و قدرت سلاح‌های متعارف و غیرمتعارف از مولفه‌های اصلی آن بود، رو به افول است.

دوران جدیدی که با رویکردهای فرهنگی، تفکر عقلانی و احترام به ذات الهی بشر گره خورده است، در حال رشد و شکوفایی است. بسیاری از چالش‌هایی که امروز گریبان‌گیر جهان ما شده است از جمله رکود اقتصادی، بحران فرهنگی و هویتی، دو راهی‌های اخلاقی، امنیتی و رشد غیرقابل کنترل تروریسم، جنایات سازماندهی شده و مواد مخدر محصول دوران رو به پایان تسلط روش‌های غیرالهی تفکر که بر روابط جهانی سایه افکنده و میراثی شوم برای نسل‌های فعلی و آینده بر جای گذاشته است، هستند.

حل‌وفصل این مشکلات و ساختن جهانی سرشار از معنویت، دوستی، راستی، درستی و امنیت نیازمند تجدیدنظر در سازماندهی و فراهم کردن فرصتی برای همکاری جمعی و گسترده‌تر در مدیریت جهانی است.

مکانیزم‌های فعلی قابلیت تامین نیازهای فعلی بشر را نداشته و ناکارآمدی آنها در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی اثبات شده است. این مکانیزم‌ها و چارچوب‌ها محصول مستقیم روابطی است که بر مبنای قدرت و تسلط بی‌رحمانه پایه‌گذاری شده‌اند، در حالی‌که جهان امروز ما نیازمند سازوکارهایی بر مبنای تفکر الهی و معنوی و رویکردهایی بر پایه ارزش‌های انسانی و شفقت است.

مکانیزم‌های جدید باید راه را برای پیشرفت، شکوفایی کامل استعدادها و قابلیت‌های تمامی ملت‌ها و پایه‌گذاری صلح و امنیت درازمدت جهانی، هموار کند. ملت ایران آماده است تا درباره صلح پایدار در منطقه و فراتر از آن و همچنین برای ادامه پیشرفت و رفاه ملت‌ها در منطقه و جهان گفت‌وگو و مذاکره کند. ما همچنین برای همکاری دوستانه و مذاکره درباره ظرفیت‌ها، توانایی‌ها و قدرت ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی‌مان درباره تعهد اصولی و تاریخی ملت ایران نسبت به، به‌کارگیری این ظرفیت‌ها در زمینه تقویت صلح، آرامش، تندرستی و پیشرفت برای ملت‌ها در منطقه و فراتر از آن تمایل داریم. ما اکنون آماده گفت‌وگو بر اساس اصول خداشناسانه، اهداف و ارزش‌های انسانی از جمله به‌رسمیت شناختن حقوق ملت‌ها، احترام به حق حاکمیت ملی و اصول دموکراسی و حق مردم برای داشتن انتخاباتی آزاد هستیم. ما همچنین در چارچوب عدالت و قانون مخالف اعمال فشار، تهدید و حرکت به‌سمت جلو هستیم.

جمهوری اسلامی ایران عقیده دارد که در چارچوب اصول عدالت، دموکراسی و طیف گسترده‌ چندجانبه‌ای از مسائل امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در اندازه‌های منطقه‌ای و جهانی می‌تواند با هدف پیشرفت ملت‌ها و ترویج صلح و ثبات در منطقه و جهان همکاری‌های سازنده خود را تقویت کند.

همان‌طور که در بسته سال گذشته خود نیز به روشنی مطرح کردیم، جمهوری اسلامی یا ایران عقیده دارد که عبرت گرفتن از اشتباهات گذشته و بیهوده و اصرار نکردن برای طی مسیرهای بی‌‌نتیجه‌ای که ثابت شده هیچ فایده‌ای ندارد، شرط لازم برای موفقیت در مذاکرات آتی است. بر این اساس، تعهد تمامی طرفین درگیر در مرحله اول باید نسبت به ترکیب ساختار جدیدی از تعاملات بین‌المللی باشد که از اشتباهات گذشته رها باشند. دوم تاکید بر نیت خوب تمامی طرفین در کلام و اعمال برای نشان دادن تعهد نسبت به عدالت و قانون باشد که می‌تواند منجر به آغاز مرحله جدیدی در مذاکرات برای همکاری دراز مدت برای تحکیم صلح پایدار و امنیت در منطقه و جهان شود.

مسائل سیاسی، امنیتی، اقتصادی و بین‌المللی مسائل بنیادینی هستند که نگرانی‌ها در منطقه و جهان برای دولت‌ها و ملت‌ها را افزایش داده است. جمهوری اسلامی ایران قاطعانه عقیده دارد که اصول و مبانی‌ای که در بالا ذکر شد و با توجه به وضعیت فعلی مسائل در دنیای ما، همه ما اکنون نیاز به نشان دادن دلسوزی و نگرانی برای سرنوشت بشریت داریم. ما نیاز داریم تا این نگرانی‌ها را برای یافتن راه‌حل به اشتراک گذاشته و مسیر رسیدن به همکاری موثر درباره مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی را هموار کنیم. جمهوری اسلامی ایران آمادگی خود برای مذاکراتی جامع، فراگیر و سازنده با هدف دستیابی به چارچوبی روشن برای روابط دوستانه با تضمین پایبندی همه طرفین به تعهدات دسته جمعی خود اعلام می‌دارد؛ آینده‌ای عاری از بی‌عدالتی که رفاه و پیشرفت را جدا از استانداردهای دوگانه همه کشورهای منطقه و جهان وعده می‌دهد.

محورهای مذاکراتی که می‌توانند برای صلح و شکوفایی اقتصادی در نظر گرفته شوند در سه محور مسائل سیاسی‌ـ‌امنیتی، مسائل بین‌المللی و مسائل اقتصادی می‌تواند گنجانده شود.

۱. مسائل سیاسی‌ـامنیتی

۱.۱. حمایت از شان انسانی، احترام به حقوق و فرهنگ آنها.

۱.۲. تثبیت ثبات و تقویت صلح، افزایش پیشرفت ملت‌ها در مناطقی که از بی‌ثباتی، نظامی‌گری‏، خشونت و تروریسم رنج می‌برند.

نخست: احترام به حقوق ملت‌ها و منافع ملی دولت‌های حاکم.

دوم: تقویت یکپارچگی ملی کشورهای در چارچوب اقدامات دموکراتیک.

سوم: اجتناب از خشونت و نظامی‌گری.

چهارم: مباره با علل بنیادی تروریسم.

بخش‌هایی از جهان به‌ویژه در خاورمیانه، بالکان‏، بخش‌هایی از آمریکای جنوبی و آسیای شرقی لازم است که در اولویت قرار بگیرند. اقدامات و تعاملات مشترک به‌منظور کمک به مردم فلسطین در پی‌گیری طرحی جامع، دموکراتیک و مناسب برای تحقق صلحی همه جانبه، امنیتی پایدار و تضمین حقوق اساسی خودشان می‌تواند نمونه خوبی از روابط همکاری‌جویانه باشد.

۱.۳. مبارزه با تهدیدات امنیتی مشترک از طریق برخورد موثر و قاطعانه با علل اصلی تهدیدات امنیتی از جمله تروریسم، قاچاق دارو، مهاجرت‌های غیر قانونی جرایم سازمان‌یافته و دزدی دریایی.

۲. مسائل بین‌المللی

۲.۱ بازنگری در ساختار سازمان ملل و شورای امنیت و افزایش کارآیی آنها بر مبنای اصول دموکراسی و عدالت.

۲.۲. توجه به اهمیت مسائل زیست‌محیطی در روابط بین‌الملل و تقویت مشارکت جمعی در مدیریت موضوع‌های زیست‌محیطی.

۲.۳.تعریف مناسب و وضع و تدوین حقوق فضایی و مشارکت تمامی مالکین تکنولوژی‌های فضایی در مدیریت و استفاده عادلانه از فضا.

۲.۴. تعریف و وضع و تدوین حقوق مربوط به تکنولوژی‌های نوین و پیشرفته.

۲.۵. تقویت کارآیی مناسب و مبتنی بر قانون آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای و ایجاد سازوکارهایی برای استفاده از انرژی هسته‌ای پاک در کشاورزی، صنعت و داروسازی.

۲.۶. تقویت جهان شمول پروتکل الحاقی منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) به‌منظور دستیابی به راه‌حل جهانی و اجرایی کردن برنامه‌های زیربنایی برای رسیدن به خلع سلاح کامل و جلوگیری از اشاعه تسلیحات اتمی، شیمیایی و میکروبی.

۲.۷. توجه بیشتر به ملاحظات اخلاقی و بشری و توجه به آنها در سازو‌کارهای بین‌المللی.

۳.مسائل اقتصادی:

۳.۱. انرژی و امنیت آن در تولید‏ عرضه‏ حمل و نقل مصرف.

۳.۲. تجارت و سرمایه‌گذاری.

۳.۳. تقویت رفاه عمومی، کاهش فقر جهان و شکاف اجتماعی و از بین بردن شکاف بین شمال و جنوب.

۳.۴. پیدا کردن ریشه‌های بحران‌های مالی و اقتصادی جهانی و ممانعت از ظهور بحران‌های دیگر در اقتصاد جهانی و طراحی سازوکارهای نوین و عادلانه برای این منظور.

۳.۵. مبارزه با اقتصاد زیرزمینی،‏ فساد اقتصادی،‏ تخلف‌های مالی و جرایم سازمان‌یافته که برای امنیت اقتصادی مضر هستند.