ال گور در مارس ۱۹۴۸ در شهر واشنگتن به دنیا آمده و از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵ نماینده مجلس نمایندگان آمریکا بوده است. از آن پس وی سناتور شد. وی سال ۱۹۹۲ با نوشتن کتابی با نام «راه‌هایی به سوی توازن، یک برنامه جامع برای زمین»، نشان داد که حساسیت و توجه ویژه‌‌ای به مساله فقر و تخریب محیط زیست دارد و آنها را خطرات عمده بشریت در دهه‌های آتی می‌داند. ال گور در فاصله ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۰ معاون بیل کلینتون رییس‌جمهور وقت آمریکا بود. پس از شکست از جرج دبلیو بوش در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۰، دوباره به فعالیت اقتصادی روی آورد و به مدافع پر و پا قرص حفاظت از جو زمین بدل شد. به این ترتیب او عملا به قطب مخالفی برای دولت بوش بدل شد که چندان اعتنایی به نقش آمریکا در افزایش گازهای گلخانه‌ای ندارد و مخالف پیوستن آمریکا به پیمان کیوتو است. این در حالی است که ۲۵‌درصد گازهای گلخانه‌ای جهان را صنایع و اتومبیل‌ها و نیروگاه‌های آمریکا تولید می‌کند. از مدت‌ها پیش هواداران ال گور در تلاش بوده‌اند او را به اعتبار معروفیتی که در سطح ملی و بین‌المللی کسب کرده به نامزدشدن مجدد برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ ترغیب کنند. پاسخ ال گور تاکنون منفی بوده است. بردن جایزه نوبل شاید تلاش هواداران ال گور را وارد دور تازه‌ای کند.