هفت پرده نمی‌فروشد

علیرضا مجمع- فرزاد موتمن از کارگردانانی است که به ندرت در سینمای ایران یافت می‌شوند. فیلمسازی که می‌خواهد اندکی تماشاگرش را سختگیر کند و سطح او را بالا بیاورد. فیلم‌هایش البته از سطح استاندارد سینمای ایران کمی بالاتر است. چند روز پیش خبر آمده که هفت پرده، فیلم اولش پس از هشت سال قرار است، اکران شود. به این بهانه گفت‌و‌گو با او را آغاز کردیم و اندکی هم از فیلم‌های دیگرش گفتیم، بخوانید.

هفت پرده قرار است اکران شود. شنیده‌ای که؟

من هم چیزهایی شنیده‌ام. امیدوارم اکران بشود.

امیدواری اکران شود؟!

بله، از زمان اکرانش گذشته است و بعد از ده سال دیگر آدم کمی نگران است. من ترجیح می‌دهم هفت پرده را دوباره بسازم! (خنده)

اگر دوباره بسازی یک فیلم دیگری می‌شود احتمالا؟

نه، همان می‌شود.

خب به هر حال تجربه فیلم‌سازی‌ات بیشتر شده و به سبب همین تجربه شاید فیلم تغییراتی کند.

تغییراتش خیلی جزئی است. هر فیلمی که ساختم سعی کردم کار درست را انجام دهم. در مورد هفت پرده هم اگر برگردم فکر کنم همین اتفاقی می‌افتد که الان افتاده.

برسیم به مخاطب فیلم‌هایت. در فیلم‌هایی که ساخته‌ای، هفت پرده که فیلم اولت بود و الان حدود هشت سال است در بایگانی است و البته یک ملودرام جنایی است، شب‌های روشن یک ملودرام عاشقانه است و باج‌خور اساسا در ژانر نوآر جنایی است،

جعبه موسیقی هم به ملودرام، ماورایی پهلو می‌زند و این آخری صداها هم یک فیلم متفاوت جنایی است.

به هر حال این ژانر، از ژانرهای مورد علاقه‌ام است.

باج‌خور چقدر فروخت؟

حدود ۱۰۰میلیون در تهران فروخت، ۱۰۰میلیون هم در شهرستان. فکر کنم کلا چیزی بالای دویست‌میلیون تومان فروخت.

در آن دوره به نظرت فروش خوبی بود؟

فروش خوبی نبود، اما فروش بدی هم نبود. فروش متوسطی بود. در آن سال نهمین فیلم جدول فروش سالانه باج‌خور بود، در بین چهل فیلم نمایش داده شده سال ۸۳ کلا سال ضعیفی به لحاظ جذب مخاطب برای سینما بود.

البته از شب‌های روشن بیشتر فروخت؟

بله، شب‌های روشن در تهران ۶۷میلیون تومان فروخت و با فروش شهرستان‌ به ۹۰میلیون تومان رسید.

برای فیلمی با فضای شب‌های روشن فکر کنم فروش خوبی بود. البته در زمان مناسبی هم اکران نشد.

خب، فیلمی در شکل و شمایل شب‌های روشن در حالت عادی در ایران بین ۸ تا ۱۸ میلیون می‌فروشد. پس فروش فیلم، خیلی خوب بود.

فروش باج خور البته به فرم فیلم‌ هم بستگی دارد. باج خور یک فیلم جنایی است و جنس فیلم می‌گوید مخاطب را باید جذب کند، اما برای اینکه ذهن مخاطب این سال‌ها که بد ترتیب شده است باعث شد فروش باج‌خور هم آنچنان فروش بالایی نباشد.

تماشاچی ولی عادت کرده فیلم‌های جنایی‌ای ببیند که به سمت ملودرام می‌غلتد. باج‌خور به این سمت نمی‌غلتد.

پس ۲۰۰میلیون فروش خوبی است؟!

بالطبع این طور است. باج خور لحن نوآر سردی دارد که برای تماشاچی ما هضم‌اش سخت است.

پس چرا فیلم‌های سهل‌الوصول برای تماشاگر نمی‌سازی؟!

من بیشتر از آنکه دلم بخواهد فیلم خوبی بسازم،‌ یا بیشتر از آنکه بخواهم فیلم ماندنی بسازم و فیلمساز مطرحی باشم، دوست دارم فیلمی بسازم که ذره‌ذره سلیقه تماشاگر را ارتقا دهد. تمام هم و غم‌ من این بوده. حتی در تله‌فیلم‌هایی که کار می‌کنم برخلاف خیلی‌ها که فکر می‌کنند کار بی‌ارزشی انجام می‌دهند، من سعی می‌کنم یک پله سطح کیفیت کار را ارتقا دهم. مدام فکر می‌کنم که چه کنیم تا تماشاگرمان کمی سختگیرتر شود، کمی جدی‌تر شود.

خب حالا می‌شود بگویی احتمال می‌دهی هفت پرده بفروشد یا نه؟

هفت پرده فیلم مخاطب خاص است. فکر نمی‌کنم با این اوضاع و احوال اصلا فروش قابل توجهی داشته باشد.