علی ربیعی و مرضیه ادهم نیز در یادداشتی مشترک در روزنامه اعتماد با عنوان «صدای مردم با کارزارهای میانجی» نوشتند: این‌ روزها، در پی انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، با گشوده شدن روزنه‌ای کوچک از امید به تغییر، نشاطی مشهود در جامعه پدیدار شده است. امید اجتماعی توهم نیست؛ بلکه یک واقعیت است. تقویت جامعه مدنی را می‌توان نقطه اتکای امید اجتماعی دانست. در روزهای اخیر، فرصت حضور در «رویداد لزوم پاسخگویی دولت جدید به کنشگری آنلاین» مهیا شد. مروری بر گزارش آمار کنشگری‌های خرد و کلان در مدل پتیشن «کارزار» بار دیگر، لزوم تقویت سرمایه اجتماعی جامعه مدنی و میانجیگری را به خوبی یادآور می‌شد. اینکه چطور یک استارت‌آپ جوان در زمان هفت سال تنها با هدف کنشگری مدنی توانسته است ۳۴میلیون امضا از ۱۶ میلیون شهروند را برای ۲۶ هزار کارزار مختلف در حوزه‌های متفاوت جمع‌آوری کند، در برخی از این کنشگری‌ها به وضوح قدرت جامعه مدنی قابل ردیابی است.

همچنین روزنامه وطن امروز در گزارشی نوشت: پیام‌های دلگرم‌کننده جبهه انقلاب برای همکاری با دولت جدید در حالی مخابره می‌شود که اکنون بر همگان مشخص شده شورای راهبری تعیین دولت چهاردهم با اعضایی که دارد می‌خواهد چه مسیری را طی کند و به چه اهدافی می‌اندیشد! حالا هر آنچه قرار بود از شورای راهبری بدانیم، واضح و روشن مقابل چشم همگان قرار گرفته است. نیازی هم به کتمان نیست. ظریف (به عنوان نماینده یک جریان سیاسی) در طول رقابت‌های انتخاباتی قدم به راهی گذاشت که رفتارهای نمایشی بخشی از آن بود. در بخش دیگری از این گزارش آمده است: این شورا که قرار است نامزدهای کابینه و مدیران دولتی را به رئیس‌جمهور منتخب معرفی کند، همه اعضایش یا از اصلاح‌طلب‌ها هستند یا از دولت روحانی. تعارف که نداریم! بعید به نظر می‌رسد شورای راهبری تعیین دولت چهاردهم بتواند به آنچه رئیس‌جمهور منتخب از آن به عنوان «کابینه وفاق ملی» یاد می‌کند، دست یابد.

اخبار مرتبط