در دسامبر گذشته، شی جین پینگ برای شرکت در اولین اجلاس سران چین و کشورهای عربی به ریاض رفت. در طول این رویداد، طرفین توافق کردند که «جامعه چینی-عربی با آینده مشترک در عصر جدید» همکاری‌های اقتصادی و سیاسی نزدیک‌‌‌تری را آغاز کنند. سند سیاست عربی چین از سال ۲۰۱۶ هنوز مرجع خوبی برای اولویت‌‌‌های چین در منطقه است. کلید به اصطلاح الگوی همکاری «۱+۲+۳» است. (۱) همکاری انرژی، هسته اصلی است، (۲) ساخت زیرساخت و تسهیل تجارت و سرمایه‌گذاری دو بال هستند و (۳) پیشرفت‌هایی در سه زمینه فناوری پیشرفته و جدید و همچنین انرژی هسته‌ای و ماهواره فضایی پیش‌بینی می‌شود. جمهوری خلق چین قصد دارد به یک بازیگر کلیدی در حوزه حل و فصل منازعات بین‌المللی (به ویژه با تمرکز بر میانجی‌گری) تبدیل شود. موضع‌گیری در مورد حل و فصل سیاسی بحران اوکراین فقط آخرین نمونه از این روند کلی است. در ۱۶ فوریه، مراسم افتتاحیه دفتر مقدماتی سازمان بین‌المللی میانجی‌گری در هنگ‌کنگ برگزار شد. این اولین سازمان حقوقی بین‌دولتی در جهان خواهد بود که به حل و فصل اختلافات بین‌المللی از طریق میانجی‌گری اختصاص دارد. طبیعتا بین چشم‌انداز و اجرا فاصله وجود دارد و چین هنوز در مرحله ظرفیت‌سازی است. با این حال، اذعان به موقعیت استراتژیک چین در زمینه حل مناقشه مهم است. خلاصه اینکه در حالی که تنش‌ها با ایالات متحده به طور پیوسته در حال افزایش است، پکن بسیار فعال و به طور فزاینده‌ای در تلاش‌های خود برای کمک موثر به خاورمیانه است.