چین در مناقشات منطقه بی‌طرف می‌ماند

دنیای‌اقتصاد : در خلیج فارس جایی که ایالات متحده برای دهه‌‌‌ها بازیگر خارجی غالب بوده چین به دنبال ایجاد روابط سیاسی نزدیک با قدرت‌‌‌های نوظهور برای تضمین دسترسی به منابع انرژی حیاتی، گسترش دامنه تجاری خود و افزایش نفوذ استراتژیک خود بوده است. در حالی که چین معتقد است هژمونی ایالات متحده در خلیج فارس رو به افول است، رویکرد آن کشور برای دستیابی به موقعیت و نفوذ در جایگاه قدرتی بزرگ همراه با احتیاط و تردید بوده است. به گزارش فرارو به نقل از نشنال اینترست، این موضوع نشان می‌دهد که چین مصمم است از رویارویی با ایالات متحده اجتناب ورزد و نمی‌‌‌خواهد در درگیری‌‌‌های متعدد منطقه غرق شود. پکن ترجیح می‌دهد موضع عدم‌مداخله را اتخاذ کند و این موضوع به آن کشور اجازه می‌دهد در اکثر مناقشات بین منطقه‌‌‌ای بی‌طرف باقی بماند و از فرصت‌‌‌های استراتژیک و اقتصادی استفاده کند.

با وجود این‌، کاهش نسبی هژمونی و نفوذ ایالات متحده در خلیج‌فارس که در کنار نقش رو به رشد چین رخ می‌دهد بر موازنه قدرت در منطقه تاثیر می‌‌‌گذارد. کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس در میان یک واشنگتن که به طور فزاینده نگران شده و یک پکن نوظهور و قاطع قرار گرفته و خود را در انتخاب بین متحد استراتژیک اصلی و یک شریک اقتصادی مهم می‌‌‌بینند. اگرچه در نشست سران چین و شورای همکاری خلیج فارس بر وحدت درونی شورای همکاری خلیج فارس تاکید شد با وجود این‌، کشور‌‌‌های خلیج‌فارس چشم‌انداز یکپارچه و منسجمی برای رویکرد منطقه‌‌‌ای به رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ ندارند. پادشاهی‌‌‌های خلیج فارس در مورد تعهد آینده واشنگتن به منطقه تردید مشترکی دارند، اما نگرش آنان در مورد چین و رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ به طور قابل‌توجهی متفاوت از یکدیگر است.این دیدگاه‌‌‌های متفاوت را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول عربستان سعودی و امارات را شامل می‌شود. هر دو کشور آشکارا در برابر تصمیم واشنگتن برای خروج از خلیج فارس سعی دارند از خود محافظت کنند. بنابراین آن دو کشور یک عنصر مشارکت استراتژیک جامع را در تعامل خود با چین گنجانده‌‌‌اند. ریاض و ابوظبی فعالانه به دنبال تنوع بخشیدن به عرصه دریافت تسلیحات از کشور‌‌‌های مختلف هستند و چین اکنون به عنوان جایگزین اصلی برای تجهیزات نظامی ضروری‌‌‌ای قلمداد می‌شود که ایالات متحده از فروش آن به آن دو کشور خودداری می‌‌‌ورزد.

دسته دوم قطر و عمان را شامل می‌شود. هر دو کشور با باز کردن زیرساخت‌‌‌های ملی و شبکه‌‌‌های دیجیتال خود به روی سرمایه‌گذاری چینی روابط نزدیک‌‌‌تری با چین ایجاد کردند. با وجود این‌، آن دو کشور در مورد رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ و حفظ روابط نزدیک نظامی‌‌‌شان با واشنگتن محتاط‌‌‌تر عمل کرده‌‌‌اند. دسته سوم کویت و بحرین هستند. هر دو کشور در‌‌‌های خود را به روی سرمایه‌گذاری و پروژه‌‌‌های ساختمانی چین باز کرده‌‌‌اند، اما از تبدیل روابط تجاری به روابط استراتژیک خودداری کرده‌اند. کویت و بحرین دارای محدودترین قابلیت‌‌‌های نظامی در میان کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج فارس هستند و حفاظت از ایالات متحده را برای امنیت خود حیاتی می‌‌‌دانند. باوجود آنکه رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ استراتژی‌‌‌های مختلفی را آشکار ساخته، رویکرد‌‌‌های متفاوت آن کشور‌‌‌ها پیش‌بینی آینده روابط شورای همکاری خلیج فارس و چین را دشوار می‌کند. در بحبوحه رقابت قدرت‌‌‌های بزرگ، جنگ در اوکراین و تلاش برای کسب تسلط در عرصه اقتصادی - فناوری کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج فارس مجبور شده‌‌‌اند با احتیاط بین ایالات متحده، متحد استراتژیک بزرگ خود و چین شریک اقتصادی مهم‌‌‌شان حرکت کنند.