در نتیجه این مساله برای اروپاییان بسیار مساله حساسی است. تا آنجا که اروپایی‌‌‌ها که پس از خاتمه جنگ سرد شروع به کاهش بودجه نظامی‌‌‌شان کرده بودند، بعد از حمله روسیه به اوکراین به سرعت و به شدت شروع به بازسازی نیرو‌‌‌های نظامی خود و افزایش بودجه نظامی کردند و کمک‌‌‌های نظامی قابل‌توجهی به اوکراین را در دستور کار قرار دادند.» احمدی با تاکید براینکه برای اروپایی‌‌‌ها جنگ اوکراین بسیار مهم‌تر از آمریکاست، گفت: «آمریکا فاصله زیادی با اوکراین دارد و حساسیتش به دلیل امنیت ملی‌‌‌اش نیست بلکه عمدتا به دلیل موقعیت آمریکا در جهان و نظم بین‌المللی است. بر این اساس حمله روسیه به اوکراین و اتهامی که درخصوص کمک نظامی ایران به روسیه وارد شده، به‌ویژه برای اروپایی‌‌‌ها مساله حاد و حساسی است و علاوه بر ابعاد امنیتی، ابعاد دیگری هم دارد.» وی درمورد دیگر ابعاد این مساله مطرح کرد: «می‌توان به تاثیری که طرح این اتهام روی افکار عمومی اروپایی و بین‌المللی گذاشته است، اشاره کرد. چراکه ادعا شده است که از پهپاد‌‌‌های ایرانی برای حمله به تاسیسات و زیرساخت‌‌‌های غیرنظامی همچون نیروگاه‌‌‌های برق و مراکز پمپاژ و لوله‌‌‌های انتقال آب و گاز استفاده شده است و میلیون‌‌‌ها نفر اوکراینی در شرایط سخت زمستان بدون برق و بدون گاز مانده‌‌‌اند. این ادعا بر افکار عمومی داخل اوکراین و اروپا از یکسو و بر قانونگذاران و نمایندگان مجالس اروپایی از سوی دیگر تاثیر داشته است.»

احمدی خاطرنشان کرد: «بنابر دلایل یاد شده، متاسفانه موضع اروپاییان در مورد ایران برخلاف همیشه سختگیرانه‌‌‌تر از موضع آمریکایی‌‌‌ها شده است. چنانکه دیدیم سخنگوی وزارت خارجه آلمان می‌‌‌گوید که دلیلی برای ادامه مذاکرات با ایران نمی‌‌‌بینیم و برخلاف آمریکایی‌‌‌ها که طی روز‌‌‌های گذشته از اولویت دیپلماسی و مذاکره برای احیای برجام گفته‌‌‌اند و آن را گزینه اصلی دانسته‌‌‌اند، از اروپایی‌‌‌ها، غیر از بورل که وضعیتش متفاوت است، چنین اظهاراتی را نشنیده‌ام.»وی افزود: «البته دو موضوع دیگر را نیز باید در نظر گرفت؛ نخست اینکه تحولات داخلی در ایران و نحوه انعکاس اعتراضات در اروپا به عنوان فاکتور جدیدی وارد معادله روابط ایران و اروپا شده و در کنار مساله اوکراین شرایط جدیدی را در روابط ایران و اروپا ایجاد کرده است.»

این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: «موضوع بعدی این است که سیر منفی در روابط سیاسی ایران و اروپا طی ماه‌‌‌های اخیر موجب شده تا اروپا فاکتور تجارت با ایران را که قبلا فاکتور مهمی برای اروپا بود، از معادله روابط با ایران خارج کند.» احمدی درخصوص حجم مبادلات ایران و اروپا بیان کرد: «حجم مبادلات ایران و اروپا در اوج خود در ۲۰۱۱ به بیش از ۲۷ میلیارد یورو رسید. در ۲۰۱۷، تنها سال اجرای کامل برجام، حجم مبادلات سه برابر سال ۲۰۱۵ شد و به ۶۶۲/ ۲۰ میلیارد یورو افزایش یافت.