کار آمریکایی‌ها در مرکز صنایع به کجا رسید؟
رضا نيازمند :
قبلا گفتم که وقتی من رئیس مرکز راهنمایی صنایع شدم که وابسته به وزارت صنایع بود، شریف امامی(به تقلید از ابتهاج) هفت نفر آمریکایی از موسسه «آرتور دی لیتل» که خیلی مشهور بود استخدام کرده بود که به صنایع کمک مدیریتی بکنند. من با آنها مشغول کار شدم. آن اداره دارای تشکیلات مناسبی نبود و با تصویب‌نامه دولت آن را تبدیل به «سازمان مدیریت صنعتی» کردم (که هنوز هست و با موفقیت کار می‌کند). من به زودی توانستم اعلام کنم که از دولت بودجه نمی‌خواهم و با دریافت حق‌الزحمه و فروش خدمات مدیریت به بخش خصوصی در حقیقت استقلال کامل به دست آوردم. یک یا دو سال گذشت؛ قرارداد آمریکایی‌ها تمام شد و رفتند. ولی من احتیاج به کارشناس داشتم. خودم رفتم به سوئیس. در آنجا با رئیس سازمان بین‌المللی کار که یک آمریکایی بود و معاونش یک فرانسوی به نام بلانشار ملاقات کردم. نماینده ایران در سازمان بین‌المللی کار شخصی بود به نام مهندس غیور، تحصیل‌کرده فرانسه و از پادوهای قوام‌السلطنه در حزب دموکرات. این شخص با «بلانشار» معاون فرانسوی مدیرعامل سازمان بین‌المللی کار خیلی دوست بود. هر دو قمارباز بودند و هر شب از ژنو به کازینو دوگلف(در خاک فرانسه) می‌رفتند.
