نفوذ توده‌ای‌ها در میان اخراجی‌ها

حقوق آنها هم پرداخت می‌شد و دستور داده شد که باید در راس ساعت ۸ به اداره بیایند و در راس ساعت ۴ بعدازظهر از اداره خارج شوند و هر کس غیبت کند برای مدت غیبت حقوق ندارد. این دستور در ابتدا قابل تحمل بود، ولی بعد از مدت کوتاهی آمدن به اداره در سر موقع و رفتن به خانه در سر موعد و ۸ ساعت بیکاری برای این ۴۵ نفر غیرقابل تحمل شد. هر کدام در فکر انتقال خود به ادارات دیگر دولت شدند و از ماه دوم تقاضا برای انتقال زیاد شد و تا آخر سال همه این ۴۵ نفر با پای خود از شرکت رفتند.