پادشاهی‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس، فعالیت‌های هسته‌‌‌ای ایران را نه ناشی از تحولات امنیتی منطقه‌‌‌ای، بلکه مرتبط با روابط تهران با قدرت‌‌‌های غربی - یعنی ایالات متحده و تا حد کمتری اسرائیل – می‌‌‌دانند. با این وجود، کشور‌‌‌های خلیج‌فارس ارزیابی می‌کنند که بازدارندگی هسته‌‌‌ای، ایران را بیشتر جسور می‌کند و فعالیت‌هایش را در منطقه افزایش می‌دهد. برخی از پادشاهی‌‌‌های شورای همکاری خلیج فارس، به‌‌‌ویژه عربستان سعودی، بیم دارند که حل مساله هسته‌‌‌ای ایران توسط آمریکا و دیگر قدرت‌‌‌های غربی به عنوان بهانه‌‌‌ای برای جدا شدن از منطقه مورد استفاده قرار گیرد. کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج فارس راه‌حل نظامی موضوع هسته‌‌‌ای ایران را نمی‌‌‌پذیرند و نگرانند که فروپاشی دیپلماسی هسته‌‌‌ای به درگیری نظامی منجر شود. با این حال، انزوای اقتصادی و سیاسی در مورد ایران و نگرانی‌ها در مورد کاهش محدودیت‌های آمریکا در میان کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس ممکن است به این معنی باشد که افزایش همکاری با مسکو و پکن برای هر دو طرف خلیج‌فارس اجتناب‌ناپذیر شود. به‌رغم برخی تمایلات به کاهش تنش در خلیج‌فارس، اعتماد متقابل بین ایران و کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج‌فارس کم است. ایجاد اعتماد از طریق همکاری در زمینه‌‌‌های فرهنگی، مذهبی، زیست‌‌‌محیطی یا اقتصادی می‌تواند برخی از فرصت‌‌‌های اولیه را برای بهبود روابط بین ایران و همسایگان خلیج فارس فراهم کند. با این حال، پیشرفت معنادار به سمت ثبات بیشتر منطقه‌‌‌ای مستلزم رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی اساسی است، جایی که اختلافات قابل‌توجهی بین ایران و کشور‌‌‌های شورای همکاری خلیج فارس وجود دارد.

اخبار مرتبط