نصری با تشریح این موضوعات که تصویب این قطعنامه در شورای حکام و واکنش ایران به آن در مجموع یک پسرفت در فرآیند دیپلماسی بود و آمریکا و دولت‌های غربی در ایجاد یک اجماع علیه ایران - فراتر از آنچه تصور می‌شد - نسبتا موفق بوده‌‌اند تاکید کرد: «‌اگر تا چند ماه پیش ایران می‌توانست قلدری و قانون‌‌شکنی ترامپ و دولت بایدن را عامل اصلی عدم اجرای برجام و احیانا شکست آن و تضعیف رژیم عدم اشاعه معرفی کند، امروز همسو شدن مدیرکل آژانس، شورای حکام، اروپا و آمریکا با یکدیگر - ضمن اینکه موقعیت مذاکراتی ایران را تضعیف می‌کند - عملا این فرصت را نیز از تهران گرفته است! به همین خاطر، لازم است ایران با ابتکارات دیپلماتیک و احیانا ارائه یک «نقشه راه» کاربردی و واقع‌‌بینانه در برابر «نقشه‌‌ راهی» که ناگزیر با تصویب این قطعنامه برای طرفین ترسیم شده، شرایط را به شرایط مساعدتری برای خود تبدیل کند. در غیر این صورت، از این پس پرونده هسته‌‌ای تابع زمان‌‌بندی، ضرب‌‌الاجل‌‌ها، محذوریت‌‌ها و شروطی که آمریکا و غرب - با لابی‌‌گری اسرائیل - در عمل به واسطه شورای حکام تعیین کرده‌‌اند، خواهد بود.»