طبق این گزارش، این زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو دیزلی-برقی سه‌هزار تنی، بزرگ‌ترین و حرفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین زیردریایی‌های نیروی دریایی ایران است که در حال‌حاضر در بندرعباس در تنگه‌هرمز مستقر شده و دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کم دو زیردریایی کلاس کیلو در هر لحظه آماده بهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برداری است. بر اساس این گزارش، ناوگان زیردریایی ایران از ۲۶ شناور مختلف تشکیل شده است، اما این سه زیردریایی کلاس کیلو به‌عنوان مدافعان زیردریایی موردعلاقه نیروی دریایی ایران برجسته است. وبگاه آمریکایی «۱۹۴۵» در گزارش خود درخصوص زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو نوشت، زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو اوایل دهه ۱۹۸۰ در جماهیر شوروی به خدمت درآمد و در اصل برای جنگ ضدسطح (aSuW) در آب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ساحلی طراحی شده بود و این زیردریایی قابلیت کشف زیردریایی دشمن در «برد سه تا چهار برابر بیشتر از چیزی را دارد که خودش قابل‌شناسایی است.» این کشتی آرام به کشورهای مختلف از جمله چین و هند صادر شده است.

بر اساس این گزارش، ایران در دهه ۱۹۹۰، تنها چند سال ‌پس از تاسیس نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGCN) در طول جنگ ایران و عراق، سه زیردریایی کلاس کیلو را به‌دست آورد. طول این زیردریایی‌ها ۷۴ متر است و می‌تواند در مجموع ۱۸ اژدر را حمل کند و می‌تواند چندین روز در یک زمان زیر آب بماند. بر اساس این گزارش، این زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها از ترکیبی از دیزل و نیروی الکتریکی برای رانش استفاده می‌کنند که باعث کاهش بار ناشی از بارگذاری مجدد سکوها برای شارژ و افزایش طول عمر زیر آب می‌شود. علاوه‌بر این، این زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو به عمق حداقل ۱۶۴ فوت نیاز دارند. این محدودیت مانع از عملیاتی‌شدن زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در نزدیک به دوسوم خلیج‌فارس می‌شود. طبق این گزارش، صفحات پژواک زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کیلو یا صفحات مصنوعی بزرگ که حاوی حفره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچک است موجب شده که ردیابی زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو بسیار دشوار شود. زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو طوری طراحی شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند که آرام و بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌صدا باشد و این زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها که نیروی دریایی آمریکا آن را «سیاه چاله» می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامد، طوری طراحی شده است که شکل و عدم‌لرزش آن به واسطه نوع طراحی، تعیین محل و شناسایی آن را دشوار می‌کند.

طبق گزارش این وبگاه آمریکایی، کم‌عمقی تنگه‌هرمز کمکی نمی‌کند. به گفته کارشناسان، «آب (تنگه) شرایط پس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای پر سروصدایی را فراهم می‌کند که به پوشاندن صدای یک زیردریایی کمک می‌کند اما آب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کم‌عمق باعث می‌شود زیردریایی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور بصری از هوا یا سطح آب شناسایی شود. این وبگاه آمریکایی گزارش می‌دهد که آب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های محصور و جریان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های قوی خلیج‌فارس، تنگه هرمز را به مکانی بسیار خطرناک حتی برای زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های باتجربه تبدیل کرده است؛ بنابراین زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو که در خارج از خلیج‌فارس فعالیت می‌کنند بسیار خطرناک‌تر خواهند بود. طبق این گزارش، در ژانویه ۲۰۲۱ تصاویری منتشر شد که زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کلاس کیلو که از کار افتاده بودند بر روی سطح زمین نمایش داده می‌شد.

برای تقریبا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ یک ماه، این زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها از کار افتاده بودند که بسیار غیرمعمول بود. این گزارش می‌افزاید، نیروهای دریایی معمولا مدت زمان نگهداری و تعمیر زیردریایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خود را چرخشی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کم یک زیردریایی همیشه فعال است. گرچه منطق پشت این اقدام نامشخص است اما می‌تواند نمایانگر تغییر در راهبرد نیروی دریایی ایران باشد. از آنجایی که کلاس کیلو در هنگام بیرون آمدن نزدیک به ۲۵‌هزار تن جابه‌جا می‌شود، جابه‌جایی آنها از طریق زمین بسیار دشوار است. این گزارش در پایان نوشت، ایران اخیرا بر به‌روز‌رسانی نیروی دریایی خود متمرکز شده است و احتمالا در فرآیند توسعه پیشرفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های داخلی خود در زمینه ناوگان کلاس کیلو است و یا شاید به‌دنبال این فناوری در خارج از کشور باشد.

اخبار مرتبط