بر اساس پیمایش وضعیت اجتماعی فرهنگی و اخلاقی جامعه ایران، تمایل به مهاجرت در سال ۹۵ برابر با ۸/ ۲۹درصد بوده است. به عبارتی ۸/ ۲۹درصد از افراد در آن سال بیان کرده‌اند که مایلند مهاجرت کنند که اکنون بر اساس پیمایش کیو در آذرماه ۱۴۰۰، این نسبت به بیش از ۳۳ درصد رسیده است. به گزارش روزنامه خراسان، یافته‌های این نظرسنجی نشان داد، یک سوم از پاسخگویان در صورت فراهم بودن شرایط مایل‌اند به صورت موقت یا دائم مهاجرت کنند. به عبارتی از هر ۳ ایرانی، یک نفر مایل به مهاجرت بوده است. پژوهش‌های بین‌المللی نیز نشان می‌دهد میانگین تمایل به مهاجرت در جهان ۱۵ درصد است و در مناطقی همچون آمریکای لاتین و غرب آسیا ۲۷ و ۲۴ درصد است. اتحادیه اروپا ۲۱درصد، آمریکای شمالی ۱۴ درصد، اقیانوسیه ۹ درصد و جنوب شرقی آسیا ۷ درصد است. در نتیجه می‌توان گفت تمایل به مهاجرت در کشور تقریبا دو برابر میانگین جهانی و کمی بالاتر از میانگین منطقه است. در کشور نیز تمایل به مهاجرت در بین ساکنان تهران ۴۶ درصد، مراکز استان ۴۱ درصد، در شهرستان‌ها ۲۸ درصد و جالب اینکه تمایل به مهاجرت در روستاها ۲۹ درصد است. براساس نتایج این نظر‌سنجی افراد با تحصیلات دانشگاهی و بالای دیپلم ۴۷ درصد و دیپلم و کمتر ۲۶ درصد تمایل به مهاجرت دارند. همچنین جوانان (افراد زیر ۳۰سال) با ۴۳ درصد و افراد بالای ۳۰ سال ۲۹ درصد تمایل به مهاجرت دارند. به‌طوری که تقریبا از هر ۲ نفر جوان زیر ۳۰ سال، یک نفر مایل به مهاجرت است. همچنین مردان با ۳۷ درصد بیشتر از زنان با ۳۰ درصد متمایل به مهاجرت هستند. علاوه بر این، مهاجرت همراه با خانواده (۶۷ درصد) و به صورت دائم (۸۳درصد)، مطلوب‌ترین الگوی مهاجرت در بین کسانی است که مایل به مهاجرت بوده‌اند. در مقابل یک سوم از کسانی که اعلام کرده‌اند مایل به مهاجرت هستند، مهاجرت موقت را ترجیح می‌دهند. همچنین نتایج نظرسنجی کیو نشان داد، عوامل اقتصادی مهم‌ترین انگیزه افراد برای مهاجرت به حساب می‌آیند. به‌طوری که ۸۰ درصد از پاسخگویان دستیابی به موقعیت بهتر اقتصادی یا فرار از وضعیت بد اقتصادی را انگیزه اصلی خود برای مهاجرت بیان می‌کنند. ۲۲ درصد عوامل فرهنگی، ۷ درصد عوامل سیاسی و ۶ درصد تحصیل را دلیل تمایل به مهاجرت عنوان کرده‌اند. پاسخ‌دهندگان در این گزینه امکان انتخاب چند گزینه را داشته‌اند در نتیجه جمع درصد‌ها برابر با ۱۰۰ نیست.