باید قبول کرد که در آینده آسیا یک قطب درخشان در تعاملات بین‌المللی خواهد بود و باید با این کشورها همکاری‌های نزدیک داشت. ما جزو آسیا هستیم. همین کاری که با چین انجام شده برنامه درازمدت برای آنها تدارک دیده شد؛ با خیلی از کشورهای دیگر در آسیا می‌شود این کار را انجام داد؛ با روسیه و کشورهای دیگر. نکته سوم، تعامل هوشمندانه با غرب است، ما نمی‌خواهیم یک‌وجهی کار کنیم. دیپلماسی همیشه باید فقط درگیر منافع کشور باشد. بنابراین در این سه شاخه ما کار را دنبال خواهیم کرد. لاریجانی درباره عربستان سعودی و اختلافات با این کشور نیز گفت: «گفت‌وگوهایی که با عربستان در جریان است، رو به جلوست و من امیدوارم ما با عربستان به یک توافق خوب برسیم. زمانی که من دبیر شورای عالی امنیت ملی بودم سفرهای مکرری به عربستان داشتم، افراد و تفکرات‌شان را می‌شناسم و فکر می‌کنم همکاری و حل مسائل ایران و عربستان می‌تواند تحول مهم در منطقه ایجاد کند.»المیادین از امکان مذاکره مستقیم بین ایران و آمریکا پرسید و لاریجانی گفت: «بستگی دارد به نحوه انتخاب آمریکا در این دوراهی که قرار دارد. اگر در این مذاکرات هسته‌ای [در وین] نشان بدهد که رفتار قبلی‌اش را اصلاح کرده و می‌خواهد با ایران مسیر جدیدی دنبال کند، می‌تواند روی روابط ایران و آمریکا در آینده تاثیر بگذارد.»خبرنگار المیادین در ادامه از تاثیر بر روابط یا باز کردن فضایی برای مذاکره گفت که لاریجانی توضیح داد: اگر به‌خاطر داشته باشید، [درباره] برجام... رهبری معظم انقلاب در مشهد یک سخنرانی داشتند، آنجا گفتند اگر آمریکایی‌ها در اینجا صداقت نشان بدهند و درست عمل کنند در روابط بین ما تاثیر می‌گذارد و کارهای دیگری هم می‌شود تعریف کرد. این همان مطلبی هست که بنده هم عرض می‌کنم. البته آمریکایی‌ها از آن فرصت استفاده نکردند و فکر می‌کردند سختگیری اقتصادی بر ایران نتایجی برایشان دارد که [نظرشان] باطل شد. الان دوباره سر یک انتخاب قرار گرفته‌اند؛ اگر در این انتخاب باز هم اشتباه کنند، دیگر هیچ امیدی به این نیست. اما اگر درست تصمیم بگیرند به نظر من زمینه برای همکاری‌های دیگر وجود دارد. لاریجانی درباره توافق با چین نیز گفت، فکر می‌کنم گامی که کشور در گفت‌وگوهای خیلی جدی با چین برداشت و منجر شد به توافق همکاری‌های درازمدت که یک کار بسیار مهم، راهبردی و تاثیرگذار در منطقه و در صحنه بین‌المللی بود، هوشمندانه و به‌موقع بود که هم تاثیر تاکتیکی و هم تاثیر راهبردی در نگاه غرب داشت. باید قبول کرد ایران و چین دو قدرت مهم در منطقه آسیا هستند. هر کدام ظرفیت‌های خاص خودشان را دارند. چین از نظر اقتصادی کشور پیشرفته‌ای است و ظرفیت اقتصادی بالایی دارد؛ یک نظریه «یک کمربند، یک راه» دارد که خیلی از کشورها در مسیرش قرار می‌گیرند و یکی از کشورهای مهم ایران است. ما می‌توانیم ظرفیت‌های مکمل تلقی شویم که هم به نفع چینی‌هاست و هم به نفع ایران. فکر می‌کنم کار درستی صورت گرفت، از حدود دو سال و خرده‌ای پیش که رهبری معظم انقلاب و رئیس‌جمهور محترم نظرشان این بود که این موضوع را من دنبال کنم، جلسات متعددی با دوستان چینی داشتیم و نهایتا به این نتیجه رسیدیم که یک همکاری درازمدت را شکل بدهیم. خبرنگار المیادین از تاثیر توافق با چین در تغییر موضع آمریکا در قبال ایران پرسید و لاریجانی گفت: بی‌تاثیر نیست و نمی‌شود این را نفی کرد. شاید یک تاثیر مهم دیگر نوع مقاومت مردم ایران بود که ترامپ فکر می‌کرد این فشار حداکثری اقتصادی، روی اراده ملت ایران اثر بگذارد. مقاومت سه ساله ایرانیان برای آینده ایران خیلی عزتمند بود. البته عرض کردم از نظر تاکتیکی اینگونه تلاش‌های دیپلماتیک می‌تواند روی آنها اثر گذاشته باشد و بدانند که ایران راه‌های دیگری برای پیشرفت اقتصادی دارد. فکر می‌کنم مذاکرات هسته‌ای که در پیش است و شما سوال کردید، گام‌های خوبی در این زمینه برداشته شده است. تا آنجا که من اطلاع دارم بحث‌هایشان تا حد خوبی جلو رفته و امیدواریم به نتیجه برسد.