به مناسبت ۱۰ سالگی قانون هدفمندی یارانهها صورت گرفت
روایت احمدینژاد از پروژه یارانهها
احمدینژاد در پاسخ به این سوال که هدف دولت شما از اجرای قانون هدفمندی یارانهها چه بود، گفت: در دولت اول که قانون برنامه بود و قانون برنامه باید اجرا میشد، منتها ما دنبال اجرای هدفمندی بودیم، در سال ۸۷ مقدمات آن را هم فراهم کردیم و میخواستیم آن را اجرا کنیم؛ اما مجلس وقت جلوی ما را گرفت و گفت باید لایحه دهید و ما گفتیم که در قانون برنامه هست و شرایط آن هم نوشته شده و اختیارات مطلق هم به دولت داده شده است، گفتند که خیر باید لایحه دهید. ما مجبور شدیم که لایحه تهیه کنیم و دوباره یک لایحه مفصلی تهیه کردیم که یک سال طول کشید تا مجلس این لایحه را به ما برگرداند و چند ماه هم طول کشید تا مقدمات آن را فراهم کنیم.
رئیس دولت نهم و دهم افزود: این قانون را از سال ۸۹ اجرا کردیم. منتها ما دنبال اصل آن بودیم. دو نگاه راجع به منابع کشور وجود دارد: یک نگاه معتقد است که این منابع برای مردم است و باید در کوتاهترین فاصله به مردم برسد یا منافع آن به مردم برسد، نگاه دوم میگوید که اینها برای حکومت است و اگر خواست میتواند آن را به کسی بدهد که اینها باید نقد شود و در اختیار حکومت قرار گیرد که او در قالب بودجه یا غیر بودجه تشخیص دهد کجا هزینه کند.
احمدینژاد ادامه داد: اگر امروز میگوییم که دولت بزرگ است، اگر میگوییم که فساد هست، اگر میگوییم بازدهی پایین است، اگر میگوییم رشد اقتصادی ما در مجموع پایین است، اگر میگوییم فاصله طبقاتی وجود دارد، همه اینها به این دو نگاه برمیگردد. من معتقد هستم که ثروت طبیعی بهطور مساوی برای مردم است، اصلا چرا دولت انقدر بزرگ شده است؟
به گفته او، اگر منابع به مردم برگردد بسیاری از اینها خود به خود حل میشود، ما به این همه سازمانهای عریض و طویل نیازی نداریم. مردم خودشان خیلی از این کارها را میتوانند انجام دهند. اگر ثروت طبیعی بهطور مساوی بین مردم تقسیم شود (با ضابطه و منطق عالمانه)، بخش عمدهای از آن مشکلات که گفتم حل میشد. ما کار را شروع کردیم؛ اما متاسفانه این از آن جاهایی است که باید بگویم جلوی آن را گرفتند.
او با اشاره به لایحهای که دولت او برای هدفمندی یارانهها به مجلس داده بود، گفت: ما یک لایحه دادیم که همه چیز آن را زدند؛ بهطوریکه دولت مثل یک جراحی که قلب را باز کند ولی هیچ کار نتواند انجام دهد، اصلا کل آن را به هم ریختند، آن لایحهای که ما دادیم با این لایحه زمین تا آسمان فرق دارد، ما میخواستیم کلا قیمت را شناور کنیم و قیمت را به قیمت فوب خلیج فارس وصل کنیم که به جیب مردم برود.
او درباره این اقدام مجلس توضیح داد: آنها گفتند که باید هر سال به بودجه بیاید و ما گفتیم نمیشود که هر سال کشور را به هم بریزید، بعد هرسال روی اینها قیمتگذاری کنید و تا زمانی که این پروسه طول میکشد اقتصاد نمیتواند تصمیم گیرد و در آن رانت و... وجود دارد، ما یکبار انجام میدهیم تا تمام شود؛ اما آنها ۴ الی۵ نکته اساسی را برداشتند. باز گفتند که دولت باید تامین اجتماعی کند و ما گفتیم این توسعه دولت است و ما آن را اجرا نمیکنیم.
نامه یارانهای احمدینژاد به رهبری
احمدینژاد افزود: من در این باره به رهبری نامه زدم که این کار پدر کشور را درمیآورد و اقتصاد را نابود میکند و مثل این میماند که کسی عمل جراحی قلب کند و قلب را باز کرده است و تکلیفش مشخص نیست، گفتم ما این کار را نمیکنیم. احمدینژاد در توضیح لایحه دولتش درباره هدفمندی یارانهها گفت: ما در لایحه اول ۳ قسمت گذاشتیم، یکی اینکه آن را مستقیم به مردم دهیم، دوم اینکه یک بخش دست دولت آید و سوم اینکه یک بخش را هم به تولید مساعدت کنیم و ما همین را واقعا رعایت کردیم منتها اینها را به هم زدند.
مبلغ یارانه
رئیس دولت نهم و دهم در پاسخ به این سوال که آیا مبلغ یارانه در در لایحه دولت شما مشخص بود، اعلام کرد: لایحه اصلا مبلغ نداشت. احمدینژاد درباره مبنای رقم ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان توضیح داد: مبنای آن این بود که مجلس یک رقم برای ما گذاشت، یعنی برای سال ۸۹ یک رقم گذاشت و گفت شما امسال انقدر بیشتر نمیتوانید انجام دهید؛ ما در نسبت ۲۰، ۸۰، یعنی ۸۰ درصد به مردم بدهیم و ۲۰ درصد را به تولید دهیم. دولت گفت که من نمیخواهم و صرفهجویی میکنم. او افزود: با آن رقمی که مجلس تعیین کرد ۴۰ هزار و ۵۰۰ تومان در میآمد و ۵ هزار تومان هم یارانه آرد(گندم) دادیم، یعنی آرد را هرچقدر بود برداشتیم و آزاد کردیم که مجموع یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان شد که این طرح ۲ سال طول کشید. شما اصلا روی عدد بحث نکنید، بلکه روی تصمیم سیاسی آن بحث کنید. احمدینژاد ادامه داد: اگر چیزی که ما میخواستیم اجرا میشد، حتما رقم یارانه بیش از ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان بود. ما میخواستیم یکبار آن را راحت کنیم و دیگر این بازیهای قیمت ارز از بین میرفت و هرچه بود در جیب مردم میرفت، در مورد ارز هم نظر ما همین بود. ما میگفتیم هرچقدر نفت رفت آن را میگیریم و بهطور مساوی به جیب کل مردم میریزیم.
تهدید به زندان
احمدینژاد با بیان اینکه تبعات این مساوی ریختن، در فاصله طبقاتی خیلی کمتر از این است که ما آن را تبعیضی توزیع کنیم یعنی فاصله را کاهش میدهد، گفت: منتها کسانی بودند، مخالفت کردند و گفتند ما سهفوریتی درست کردیم و پدرتان را درمیآوریم و شما را به زندان میاندازیم، وگرنه ما همان موقع آن را اجرا میکردیم و کشور را از این مشکل تاریخی نجات میدادیم. او با اشاره به اینکه نظر دولت این بود یارانه به شکل مساوی بین فقیر و غنی توزیع شود، گفت: این برای همه است و همه در آن مساوی سهم دارند؛ یعنی هرکسی که در ایران به دنیا میآید یا زندگی میکند بهطور مساوی در این سهم دارد و چرا باید نامساوی باشد. احمدینژاد در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا وقتی دولتها یارانه پنهان زیادی پرداخت میکنند، سهم دهکهای بالا از یارانه پنهان بیشتر است، تاکید کرد: باید آن را مساوی دهیم؛ چون ما نمیخواهیم آن تبعیض را ادامه دهیم؛ ما باید کل آن را آزاد کنیم و کل آن را بهصورت مساوی بین همه تقسیم کنیم. بعد از چند سال میبینیم که فاصلهها کم میشود. این فاصله طبقاتی ایجاد شده بهخاطر سالها استفاده از این یارانه پنهان است و ما میخواهیم آن را اصلاح کنیم، پس نمیتوانیم دوباره آن را تبعیضی توزیع کنیم.
از یارانه بهرهبرداری سیاسی نکردم
احمدینژاد درباره اینکه بحث یارانه دادن تبدیل به یک شعار انتخاباتی ثابت در انتخابات شده است، گفت: بله ممکن است. بعدیها گفتند که ما آن را ادامه میدهیم، من این را نه در سال ۸۴ و نه در سال ۸۸ در انتخابات نگفتم، یعنی من هرگز بهرهبرداری سیاسی از این موضوع نکردم چون اصلا به این چیزها اعتقاد ندارم.