وی گفت: اولین داروی گیاهی از این مجموعه یک اسپری دهانی با نام PHR ۱۶۰ است که حاوی ۶ اسانس گیاهی است و با توجه به نتایج کارآزمایی بالینی ارائه‌شده در صورت مصرف به بهبود عوارض ریوی کووید-۱۹ شامل تنگی نفس، سرفه و اکسیژن‌رسانی شریانی کمک می‌کند. سخنگوی سازمان غذا و دارو افزود: داروی دوم شربت موکوزیفت حاوی عصاره آبی میوه دو گیاه است که با توجه به مدارک کارآزمایی بالینی ارائه‌شده، در صورت مصرف به بهبود علائم خستگی و بی‌اشتهایی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ کمک می‌کند؛ این دو دارو مجوز تولید موقت ۶ ماهه را دریافت کرده‌اند و وارد بازار شده‌اند. جهانپور ادامه داد: فرآورده طبیعی دیگر یک شربت حاوی هفت جزء گیاهی است که هنوز نام آن تایید نشده، اما براساس نتایج کارآزمایی بالینی ارائه‌شده، اعلام شده است که در کاهش دوران بستری و بهبود هایپوکسی (کاهش اکسیژن‌رسانی به بدن) موثر است که مراحل بررسی آن در سازمان غذا و دارو ادامه دارد. سخنگوی سازمان غذا و دارو گفت: چهارمین فرآورده طبیعی در این مجموعه یک شربت حاوی یک گیاه دارویی است که اسناد آن با نام آنوال اس در کمیسیون قانونی سازمان غذا و دارو در حال بررسی است و براساس نتایج کارآزمایی بالینی، اعلام شده که در بهبود برخی علائم بیماری کووید-۱۹ موثر است.

عصاره خاصی که فقط در ایران یافت می‌شود

در همین ارتباط علیرضا زالی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: حدود ۵ ماه است که روی یک دارو با وسواس علمی و متعصبانه کار می‌کنیم و این دارو با تمام دارو‌های مشابه در جهان تفاوت دارد که در فرصت مناسب آن را اعلام خواهیم کرد. به گزارش الف، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: این دارو یک ویژگی متمایز دارد که در سه مرحله متوالی در افزایش سیستم دفاعی بدن موثر است و این دارو نشان داده است که به شکلی مانع از اتصال ویروس به گیرنده می‌شود و چنین دارویی را در هیچ جای دنیا ندیده‌ایم و باید بگوییم که این دارو عصاره ترکیبی خاص است که فقط در ایران یافت می‌شود.

احتمال بازگشت نقاهتگاه‌های درون بیمارستانی

در خبری دیگر نادر توکلی، معاون درمان ستاد مقابله با کرونا در تهران درخصوص احتمال بازگشت نقاهتگاه‌ها به چرخه خدمت در تهران در گفت‌وگو با «ایسنا» گفت: فقط نقاهتگاه‌های درون‌بیمارستانی احتمالا بازمی‌گردند؛ اما در مورد نقاهتگاه خارج بیمارستانی چنین تصمیمی وجود ندارد؛ زیرا مریض‌های ما عموما بد حال هستند و اگر نقاهتگاه خارج بیمارستان باشد، امکان انتقال بیمار به بیمارستان سخت خواهد بود. ولی وقتی درون بیمارستان فضایی برای نقاهتگاه در نظر گرفته شود که در زنجیره مدیریتی بیمارستان باشد هم پزشک بیمارستان بیماران را ویزیت می‌کند و هم اگر بیماران بدحال شوند، می‌توانیم به سهولت کار انتقال به بخش‌های ویژه را انجام دهیم.