تا روز سه‌شنبه، چهارکشتی از این ناوگان سفر خود را از مدیترانه آغاز کرده‌اند و پنجمین کشتی نیز با اندکی تاخیر به آنها پیوسته است. بر اساس آخرین داده‌های سرویس ره‌گیری دریایی کشتی‌ها، نخستین کشتی با پرچم ایران قرار است در اوایل هفته آتی به ونزوئلا برسد. ورود این محموله می‌تواند موجب تعدیل کمبود شدید بنزین در ونزوئلا شود، کشوری که در آن سال‌های بی‌مدیریتی و نادیده‌گیری نیازها موجب کاهش ظرفیت پالایش نفتی شده است. این اقدام همچنین موجب می‌شود تا بخشی از ذخیره اشباع شده سوخت در ایران که به دلیل کاهش تقاضای جهانی نفت طی ماه‌های اخیر ایجاد شده است، کاهش یابد.

مقامات آمریکایی می‌گویند ایران در ازای صادرات این محموله سوختی قرار است از ونزوئلا طلا دریافت کند. کمک‌رسانی ایران به ونزوئلا همچنین به دو کشور کمک می‌کند تا در مقابل ایالات‌متحده که تحریم‌های سرسختانه‌ای را علیه دو طرف اعمال کرده‌ است، ایستادگی کنند.  یک مقام آمریکایی در ۱۴ مه به رویترز گفت ایالات‌متحده در حال بررسی اقدامات لازم است و اینکه این محموله نه‌تنها مورد اقبال این کشور نیست، بلکه در منطقه نیز جایی ندارد.

پایگاه خبری نور نیوز روز دوشنبه اعلام کرد در صورتی که آمریکا  قصد ایجاد ناامنی در آب‌های بین‌المللی را داشته باشد، ریسک خطرناکی را به جان خریده است و چنین اقدامی قطعا بدون پاسخ نخواهد ماند.  روز بعد، دولت ایران سفیر سوئیس را به عنوان حافظ منافع ایالات‌متحده احضار کرد و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران نیز در نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان‌ملل مراتب اعتراض خود را نسبت به « دیپلماسی هژمونیک نظامی آمریکا» اعلام کرد و اقدام احتمالی دولت این کشور علیه کشتی‌های ایران را یک تحریک خطرناک توصیف کرد. ظریف نوشت:« ایران حق خود را برای انجام تمامی اقدامات قاطع ضروری برای تامین امنیت منافع و حقوق قانونی خود در برابر این دست از زورگویی‌ها محفوظ می‌داند.»

در این میان، مقامات آمریکایی همچنان درحال بررسی گزینه‌ها در پاسخ به صدور سوخت ایران به ونزوئلا هستند. بنابر گزارشی که روزنامه وال‌استریت ژورنال منتشر کرد، برخی در کاخ‌سفید می‌گویند اگر صادرات سوخت از ایران به ونزوئلا مرسوم شود، ایالات‌متحده باید دخالت کند.  ایالات‌متحده همان‌گونه که سال گذشته تلاش کرد تا نفتکش ایرانی را در مدیترانه مصادره کند، که البته موفق نشد، این‌بار نیز می‌تواند همین اقدام را انجام دهد. دولت ترامپ همچنین می‌تواند نفتکش‌ها و خدمه آنها را تحریم کند تا از بازگشت دوباره آنها به ونزوئلا جلوگیری کند. نیروی دریایی آمریکا از اوایل سال جاری چند کشتی جنگی را برای مقابله با قاچاق مواد مخدر در آب‌های دریای کارائیب مستقر کرده است. مقامات کاخ‌سفید به وال‌استریت ژورنال گفته‌اند که پرسنل نظامی این کشتی‌ها نیز می‌توانند برای توقیف نفت‌کش‌های ایران اقدام کنند.  این در حالی است که یک فرمانده بلندپایه نیروی دریایی آمریکا از اظهارنظر درباره نفت‌کش‌های ایرانی خودداری کرد، اما تاکید کرد که اقدام ایران موجب نگرانی است.

ژنرال کریگ فالر، رئیس فرماندهی جنوب ارتش آمریکا اعلام کرد که ایران به دنبال آن است تا به امتیازی در همسایگی ایالات‌متحده دست یابد به طوری که بتواند منافع آن را تهدید کند.

فالر افزود: «من نیز خبرهای حرکت نفت‌کش‌های ایران به سوی ونزوئلا را شنیده‌ام. اکنون اظهارنظری در این باره انجام نمی‌دهم، اما اقدامات ایران چه در سطح بین‌المللی و چه در منطقه ونزوئلا را مایه نگرانی می‌دانم.» وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز به درخواست بیزینس اینسایدر برای اظهارنظر در مورد واکنش به این اقدام ایران پاسخ نداد.

فالر پیش از این نیز در مورد اقدامات و تحرکات ایران در منطقه دریای کارائیب هشدار داده بود. اگرچه روابط ایران و ونزوئلا در دهه اخیر بسیار نزدیک بوده است اما در مورد تهدید این رابطه برای آمریکا و منافع آن تردید وجود دارد. خوآن کروز، یکی از اعضای سابق شورای امنیت‌ملی دولت ترامپ می‌گوید که این نگرانی‌ها از حضور ایران در منطقه بسیار محدود هستند. کروز معتقد است: «مایل نیستم تهدید ایران در منطقه را پررنگ کنم، چراکه این کار منطقی نیست. برخی با تمسک به این بهانه به دنبال ایجاد تنش‌های بی‌مورد هستند.»

به گفته او ایران قطعا در ونزوئلا نقش‌آفرینی می‌کند اما ایالات‌متحده نیز نباید بیش از حد نگران شود.

او که اکنون عضو مرکز مطالعات بین‌المللی و استراتژیک است می‌گوید:« سخنان فالر به ما این حس را القا می‌کند که احتمالا تقابلی رخ نخواهد داد، اما ممکن است شرایط به نحوی پیش بروند که تقابل ناگزیر باشد. بنابراین این تنها موضوعی است که در کوتاه‌مدت موجب نگرانی من می‌شود. من فکر می‌کنم که نگرانی‌ها در مورد ایران واقعی هستند اما در مورد آن اغراق می‌شود.»