به گزارش سرویس بین‌الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: «حمله موشکی اخیر در ادامه دیگر اقدامات تحریک‌آمیز ایران رخ داد. در یک ماه گذشته ۶ نفتکش تجاری در نزدیکی خلیج عمان مورد هدف قرار گرفته‌اند. دولت ترامپ، ایران را به‌عنوان مسوول اصلی این حملات و همچنین اقدامات تهاجمی گروه‌های نیابتی‌اش در عراق، افغانستان و عربستان معرفی کرده است. ایران همچنین تهدید کرده است که در ماه ژوئیه برخی تعهدات خود در چارچوب توافق هسته‌ای برجام را به حالت تعلیق درخواهد آورد. تهران ۶۰ روز به طرف‌های دیگر برجام مهلت داده است که به وعده‌های خود برای محافظت از ایران در مقابل تحریم‌های اقتصادی آمریکا عمل کنند. ترامپ به‌صورت یکجانبه سال گذشته از توافق هسته‌ای برجام خارج شد و دوباره تحریم‌های اقتصادی را علیه ایران اعمال کرد. موضوعی که باعث شد میزان صادرات نفت ایران از ۲/ ۳ میلیون بشکه به تقریبا نیم میلیون بشکه در روز کاهش یابد. مقامات ایران در روزهای اخیر تهدید کرده‌اند که به زودی غنی‌سازی در سطوح بالاتر را از سر می‌گیرند. شاید هدف از این تهدید، گرفتن امتیاز از آمریکا و اروپا باشد، اما ایران در طول یک سال می‌تواند از این اورانیوم برای تولید بمب اتمی استفاده کند.»

پاتریک شاناهان، سرپرست وقت وزارت دفاع آمریکا در تاریخ ۱۷ ژوئن پیش از کنار کشیدن از مقام خود گفت: «آمریکا به‌دنبال درگیری نظامی با تهران نیست.» اما پنتاگون از ماه مه هزاران سرباز آمریکایی را در کنار تعدادی بمب‌افکن بی-۵۲، سامانه موشکی پاتریوت و یک ناو هواپیمابر به منطقه اعزام کرده است. ترامپ اکنون چهار گزینه پیش رو دارد؛ گزینه اول ادامه دادن کمپین فشار حداکثری علیه تهران و تلاش برای دستیابی به توافقی است که در آن مسائل تروریسم، برنامه موشکی ایران، حضور منطقه‌ای و حقوق‌بشر نیز در نظر گرفته شده‌اند. اما احتمال موفقیت این سیاست پایین است. جان کربی، سخنگوی سابق وزارت‌خارجه آمریکا در این ارتباط گفت: «ایران هیچ انگیزه‌ای برای گفت‌وگو با ما ندارد. البته ما به اقتصاد ایران ضربه زده‌ایم، اما نه به اندازه‌ای که آنها را به میز مذاکره بازگرداند.»

گزینه دیگر این است که نیروها و ادوات جنگی بیشتری به منطقه اعزام شوند یا اینکه نیروی دریایی آمریکا کشتی‌های تجاری در خلیج‌فارس را اسکورت کند. خوب است بدانید آمریکا قبلا این کار را انجام داده است. واشنگتن در سال ۱۹۸۷ در طول جنگ ایران-عراق ۳۰ کشتی جنگی را به منطقه خلیج‌فارس اعزام کرد. نیروی دریایی آمریکا در این مدت نفتکش‌های کویتی که پرچم آمریکا روی آنها نصب شده بود را اسکورت می‌کرد. اولین نفتکش با یکی از مین‌های دریایی ایران اصابت کرد. ایران تصریح کرد که دست‌های مرئی مسوول این حادثه هستند. در سال ۱۹۸۸ ناو جنگی ساموئل رابرتز با یک مین برخورد کرد. نیروی دریایی آمریکا در پاسخ دو سکوی نفتی و چهار کشتی ایران را غرق کرد. اما آمریکا نیز کاملا بی‌گناه نبود. ناو ویسنس یک هواپیمای مسافربری ایران را هدف گرفت. در این حادثه ۲۹۰ نفر کشته شدند.

گزینه سوم برای دو طرف واکنش نشان دادن به اقدامات یکدیگر است. کاخ سفید روز پنج‌شنبه قصد داشت همین کار را بکند. ترامپ در ابتدا تصمیم گرفت تعدادی از مواضع ایران را مشابه با حملات محدود سال قبل علیه رژیم بشار اسد مورد هدف قرار دهد. ظاهرا این مواضع شامل سایت‌های رادار و سامانه‌های موشکی بوده‌اند. اما ایران هیچ شباهتی با سوریه ندارد. ایران هشتمین ارتش بزرگ دنیا را با تقریبا نیم میلیون نیرو در اختیار دارد و اقدامات تلافی‌جویانه تهران می‌تواند به یک چرخه خشونت فاجعه‌آمیز در کل منطقه منجر شود.

اما بدترین گزینه پیش‌رو نیز یک جنگ تمام‌عیار خواهد بود. ترامپ در اولین واکنش عمومی خود نسبت به حادثه سرنگونی پهپاد گفت این حمله احتمالا غیرعمدی بوده است. حسین سلامی، فرمانده سپاه پاسداران ایران در یک سخنرانی تلویزیونی گفت: «ما تمایلی برای جنگ با هیچ کشوری نداریم. اما نیروهای ما کاملا آماده هستند.» واقعیت این است که کمپین نظامی احتمالی آمریکا علیه ایران هیچ شباهتی به مداخلات قبلی در عراق و افغانستان نخواهد داشت. ۶ سناتور برای جلوگیری از عملیات نظامی علیه ایران لایحه‌ای را در کنگره مطرح کرده‌اند. تام اودال، نماینده دموکرات ایالت نیومکزیکو گفت: «مجلس هیچ مجوزی برای اقدام نظامی علیه ایران صادر نکرده است. ما باید اطمینان حاصل کنیم که تنش‌های اخیر و محاسبات اشتباه دو طرف به یک درگیری فاجعه‌آمیز منجر نخواهد شد.»

اما دولت ترامپ در ادامه راه به متحدانی نیاز خواهد داشت. واقعیت این است که این دولت به راحتی نمی‌تواند کشورهای دیگر را علیه ایران متحد کند. داگلاس لوت، سفیر سابق آمریکا در سازمان ناتو در این ارتباط گفت: «دولت ترامپ شریک غیرقابل اطمینانی برای متحدان خود بوده است. آنها هیچ انگیزه‌ای برای همکاری با ما نخواهند داشت.»

در ماه گذشته ژاپن، فرانسه، آلمان، سوئیس، عراق و عمان تلاش کرده‌اند که برای کاهش تنش‌ها بین تهران و واشنگتن میانجیگری کنند. ظاهرا هیچ کدام از دو کشور شروط طرف دیگر برای شروع مذاکرات را قبول ندارد. در صورتی که ترامپ از توافق هسته‌ای خارج نمی‌شد و تلاش می‌کرد تا نقاط ضعف آن را با همکاری اروپا، روسیه و چین برطرف کند، بحران کنونی به‌وجود نمی‌آمد. در عوض، دولت ترامپ به تنهایی تلاش می‌کند که امنیت آب‌های خلیج‌فارس را تامین کند. نکته جالب توجه این است که آمریکا حتی نیاز زیادی به نفت خلیج‌فارس ندارد. ترامپ بارها وعده داده بود که سربازان آمریکایی را به کشورش باز خواهد گرداند. اما ممکن است به‌زودی شاهد جنگ دیگری در منطقه باشیم.