به گزارش «ایسنا» علی‌اکبر صالحی در این مراسم گفت: در فرهنگ شرقی می‌گویند چیزهای منفی را در خاطرات ننویسید، مثلا من اول ابتدایی مردود شدم؛ چون مدرسه را دوست نداشتم. زمانی که پدربزرگم مرا به مدرسه می‌برد با او راه نمی‌رفتم مرا روی زمین می‌کشید.وی افزود: آن موقع منزل ما نزدیک بازاری در کاظمین بود و مدرسه رفتن مرسوم نبود، بچه‌ها در بازار کار می‌کردند و انعام می‌گرفتند، من هم می‌خواستم انعام بگیرم. به من گفتند اینها را در خاطرات ننویس.صالحی اضافه کرد: من به پدرم گفتم می‌خواهم سیگار بفروشم، البته در کتاب سیگار را حذف کردند! گفتند بگو می‌خواهم جنس بفروشم؛ ولی من می‌خواستم سیگار بفروشم. آن موقع سیگار چیز بدی نبود، همه شخصیت‌های مطرح سیگار می‌کشیدند و این شاخصه اجتماعی بود، اما الان بد شده است.او در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: در سال ۹۰ که تحریم‌های فلج‌کننده‌ای برای ایران وضع می‌شد، در وزارت خارجه نامه‌ای توسط شورای معاونان تنظیم شد که نامه بسیار تاریخی بود. این نامه خدمت رهبری نوشته شد و راجع به تحریم‌هایی بود که قرار بود وضع شود. البته تنها جنبه هشدار نداشت، بلکه برون‌رفت هم داشت. آقا هم تقریر بسیار زیبایی روی این نامه نوشتند که موجب افتخار وزارت خارجه است. اگر کسی آن نامه را بخواند نشان می‌دهد که وزارت خارجه چقدر تیزبین، بابصیرت و درست موضوع را تحلیل می‌کند.صالحی در پایان گفت: در آن نامه راهکارهایی ارائه شد که موجب شد در میان تحریم راه‌هایی پیدا کنیم که تحریم را دور بزنیم و فشارش آن چنان که آنها انتظار داشتند، نباشد. در ابتدای دولت یازدهم هم آقای جهانگیری گفتند که این نامه باید مبنای کار قرار بگیرد و راهکارهای آن دنبال شود.

اخبار مرتبط