واکنش ایران به پایان عصر اسد

به گزارش مهر، در ادامه بیانیه وزارت خارجه آمده است: جمهوری اسلامی ایران از سازوکارهای بین‌المللی با محوریت قطعنامه ۲۲۵۴ سازمان ملل متحد برای پیگیری روند سیاسی در سوریه همچون گذشته حمایت کرده و به تعامل سازنده با سازمان ملل متحد در این زمینه ادامه می‌دهد. در این وضعیت که سوریه در دوره‌ای خطیر از تاریخ خود قرار دارد، تامین امنیت همه شهروندان سوری و اتباع سایر کشورها و نیز حفظ حرمت اماکن مقدس مذهبی و همچنین حفاظت از اماکن دیپلماتیک و کنسولی وفق موازین حقوق بین‌الملل بسیار ضروری است.

این بیانیه می‌افزاید: روابط دو ملت ایران و سوریه پیشینه‌ای دیرینه داشته و همواره دوستانه بوده است و انتظار می‌رود این روابط با رویکرد حکیمانه و دوراندیشانه دو کشور بر اساس علایق و منافع مشترک و عمل به تعهدات حقوقی بین‌المللی تداوم یابد. جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر جایگاه سوریه به عنوان کشوری مهم و تاثیرگذار در منطقه غرب آسیا، از هیچ کوششی برای کمک به استقرار امنیت و ثبات در سوریه دریغ نخواهد کرد و بدین منظور به رایزنی‌های خود با همه طرف‌های اثرگذار به ویژه در منطقه ادامه خواهد داد. در پایان بیانیه وزارت خارجه آمده است: بدیهی است جمهوری اسلامی ایران ضمن رصد دقیق تحولات سوریه و منطقه و با در نظر گرفتن رفتار و عملکردهای بازیگران موثر در صحنه سیاسی و امنیتی سوریه، رویکردها و مواضع متناسب را اتخاذ خواهد کرد.در کنار بیانیه وزارت خارجه، تحولات سوریه واکنش برخی مقام‌ها و چهره‌های سیاسی کشور را به دنبال داشت‌. درهمین راستا، محسن رضایی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بر حق تعیین سرنوشت سوریه از سوی ملت این کشور تاکید کرد.به گزارش فرارو، سعید جلیلی، نماینده رهبر معظم انقلاب در شورای عالی امنیت ملی هم در صفحه اجتماعی ایکس در واکنش به سقوط بشار اسد نوشت: تاریخ نشان داده است که استکبار حتی میانه خرابه‌های نظم پیشین نیز از طراحی برای بازسازی نظم جدید به نفع خود دست نمی‌کشد. هرچند طوفان‌الاقصی طومار نقشه‌های کهنه و تازه را به‌هم پیچید، اما در شرایط بزنگاهی، لحظه‌ای درنگ یا تردید و عافیت‌طلبی کافی‌ است تا استکبار نظمی دیگر را به صد سال آینده تحمیل کند.

عدم تمایل اسد به حمایت میدانی ایران

همزمان خبرگزاری فارس در دو یادداشت به بررسی تحولات سوریه پرداخت‌. فارس در مطلبی با تیتر «چرایی سقوط سوریه و آینده محور مقاومت» نوشت: حضور و نفوذ جمهوری اسلامی در کشورهای اسلامی از جنس حضور دیگران و صرفا دارای ماهیت نظامی نیست. حضور ایران در منطقه حضوری معنوی، عقیدتی، فکری، فناوری و فرهنگی است و این نفوذ با سقوط دولت سوریه هم از بین نخواهد رفت.در بخش دیگری از این مطلب آمده است: وجود بشار اسد در راس حکومت سوریه هم برای جمهوری اسلامی ایران و هم برای او یک فرصت بود. ایران از این فرصت برای تقویت جبهه مقاومت و ارتقای حکمرانی در سوریه استفاده کرد، ولی او به اندازه کافی به توصیه‌های جمهوری اسلامی در خصوص مردم‌سالاری و دفاع مردمی توجه نکرد. عدم همراهی مردم با دولت به‌دلیل اوضاع وخیم اقتصادی، ضعیف شدن ارتش و آلوده شدن به فساد، اعتماد دولت سوریه به برخی وعده‌های دولت‌های خارجی در ازای دست برداشتن از مقاومت برخی از همین اشتباهات است، تا جایی که همان‌گونه که حتی در رسانه‌ها نیز به‌چشم می‌خورد، او حتی تا همین چند روز قبل هم درخواست صریحی از جمهوری اسلامی برای کمک نکرده بود در حالی‌که روشن بود نظام حکومتی سوریه توان لازم برای ایستادگی را ندارد. فارس در مطلب دیگری با عنوان «چرا ایران در این دوره وارد سوریه نشد؟» هم نوشت: جمهوری اسلامی ایران پیش از آغاز جنگ در لبنان، بارها تذکرات لازم را درباره تقویت قوای تروریست‌ها به اسد اعلام کرده و حتی پیشنهادهای لازم را به صورت رسمی به او داده بود، اما این تذکرات و پیشنهادها مورد توجه قرار نگرفت. ادامه این روند تا آخرین ساعات سقوط اسد نیز ادامه داشت. حضور بالاترین رده مقامات ایرانی برای مذاکره با اسد نشان‌دهنده عزم جدی ایران برای تقویت اسد بود، اما یک خطای راهبردی سبب شد اسد در سراشیبی سقوط قرار گیرد و آن بی‌توجهی به تذکر رهبرانقلاب بود؛ اسد دلخوش به وعده‌های جریان عربی و غربی منطقه شد.