چالشها و فرصتهای تحول دیجیتال در صنعت بیمه
در مدل‌‌‌های جدید کسب و کار، مانند «اقتصاد به اشتراک‌‌‌گذاری»، ارزش عمدتاً از دارایی‌‌‌های ناملموسی مانند داده، اعتماد، برند، و اثرات شبکه و مقیاس خلق می‌شود. به رغم اینکه تحول دیجیتال به افزایش دارایی‌‌‌های ناملموس منجر شده است، بخش عمده‌‌‌ای از این دارایی‌‌‌ها فاقد پوشش بیمه‌‌‌ای هستند. تنها حدود ۱۷درصد از دارایی‌‌‌های ناملموس دارای پوشش بیمه‌‌‌ای هستند، در حالی که این نسبت برای دارایی‌‌‌های ملموس ۵۸ درصد است. مدل‌‌‌های جدید کسب و کار به پرتفوهای جدید ریسک، به‌‌‌ویژه در زمینه توقف کسب و کار و اکسپوژرهای سایبری، منجر می‌‌‌شوند. تکنولوژی دیجیتال نه‌‌‌تنها ریسک‌‌‌های جدید خلق می‌کند، بلکه می‌‌‌تواند ارزیابی ریسک‌‌‌ها و صدور بیمه‌‌‌نامه را برای آنها بهبود بخشد. برای مثال، استفاده از داده‌‌‌های پزشکی حاصل از پوشیدن لباس‌‌‌های الکترونیکی در بیمه‌‌‌های درمان و به‌‌‌کارگیری مفاهیم مربوط به نحوه استفاده از خودرو در بیمه‌‌‌های وسایل نقلیه نمونه‌‌‌هایی از این تغییرات هستند. با افزایش اهمیت دارایی‌‌‌های ناملموس در کسب و کارها، این نوع دارایی‌‌‌ها نیازمند پوشش بیمه‌‌‌ای در دو حوزه اصلی هستند:
1- ریسک‌‌‌هایی که بر دارایی ناملموس تحمیل می‌شود، نظیر توقف کسب و کار و خطرات سایبری.
2- آسیب به خود دارایی ناملموس، مانند صدمه به شهرت از طریق یک توئیت یا هک اطلاعات.
علاوه بر این، تکنولوژی‌‌‌ها و مدل‌‌‌های جدید کسب و کار در کانون اکسپوژرهای مسوولیت قرار دارند که ممکن است ناشی از نقض‌‌‌های بالقوه قوانین مدنی یا الزامات رگولاتوری باشد.
دیجیتالی‌‌‌سازی زنجیره ارزش صنعت بیمه
دیجیتالی‌‌‌سازی زنجیره ارزش بیمه اکنون به امری عادی تبدیل شده است، اما توجه‌‌‌ها به مسائل دیگری معطوف شده‌‌‌اند. سرمایه‌‌‌گذاری در اینشورتک روندهای نوظهور دیگری را برجسته کرده است. از میان ۵۰ بیمه‌‌‌گر اتکایی و مستقیم بزرگ جهان، ۳۱ شرکت در شرکت‌های اینشورتک سرمایه‌‌‌گذاری کرده‌‌‌اند و تمرکز پیشین که عمدتا بر توزیع بود، اکنون به مزایای کارآیی عملیاتی و بهبود در فرآیند صدور و پرداخت خسارت تغییر یافته است. تجزیه و تحلیل داده‌‌‌ها با ارزیابی جذابیت و اندازه بخش‌‌‌های مختلف کسب و کار و شتاب‌‌‌دهی به توسعه محصولات و استراتژی‌‌‌های بازار، به رشد کسب و کار کمک می‌کند. در نمودار زیر، تأثیر تجزیه و تحلیل داده‌‌‌های دیجیتال بر زنجیره ارزش بیمه خلاصه شده است. در صنعت بیمه، نمونه‌‌‌های زیادی وجود دارد که در آنها با استفاده از اتوماسیون، وظایف استانداردی مانند جمع‌‌‌آوری داده و تجزیه‌‌‌وتحلیل برای صدور بیمه‌‌‌نامه، پردازش پرونده‌‌‌های خسارت با شدت کم و تواتر بالا، و توسعه بات‌‌‌ها برای خدمات پس از فروش بهبود یافته‌‌‌اند. بر اساس یک تحقیق مستقل و تجزیه‌‌‌وتحلیل مبتنی بر مطالعه موردی، برآورد می‌شود که استفاده از فرآیندهای دیجیتال در انجام امور مربوط به خسارت، ظرفیت کاهش هزینه‌‌‌های ارزیابی خسارت را بیش از ۲۵درصد و هزینه‌‌‌های عمومی را تا ۲۰درصد داشته باشد. طی دهه گذشته، نسبت‌‌‌های هزینه در رشته‌‌‌های بیمه اشخاص در ایالات متحده 3.2درصد کاهش یافته است. این رشته‌‌‌ها از جمله حوزه‌‌‌هایی هستند که دیجیتالی‌‌‌شدن عملیات بیمه‌‌‌گری و توزیع دیجیتال در آنها رایج بوده است.
در مقابل، در رشته‌‌‌های بیمه مربوط به کسب و کارها که ریسک‌‌‌ها و عملیات صدور بیمه‌‌‌نامه به‌‌‌طور فزاینده‌‌‌ای پیچیده می‌‌‌شوند، کاهش نسبت‌‌‌های هزینه به‌‌‌طور متوسط 1.9درصد بوده است.
مدیریت بهتر پرتفولیو می‌‌‌تواند به کاهش هزینه‌‌‌های خسارت بین ۳ تا ۸ درصد منجر شود. بر این اساس، بیمه‌‌‌گران هدفی ۳ تا ۸ درصدی برای بهبود ضرایب خسارت و ۱۰ تا ۲۰ درصد صرفه‌‌‌جویی در سایر بخش‌‌‌های زنجیره ارزش بیمه را برای خود تعیین می‌کنند.
تکنیک‌‌‌های یادگیری ماشین و هوش‌مصنوعی می‌‌‌توانند کارآیی را به میزان بیشتری بهبود بخشند. با این حال، پتانسیل بروز اشتباه و ضعف در مهارت استفاده از ابزارهای دیجیتالی در بسیاری از فرآیندها، نیاز به نیروی انسانی را همچنان اجتناب‌‌‌ناپذیر می‌‌‌سازد.
کیفیت بهتر داده‌‌‌ها این امکان را فراهم می‌کند که محصولات بیمه‌‌‌ای وارد محیط‌‌‌های دیجیتال شده و به این ترتیب بازارهای جدیدی خلق شوند. بیمه با اکوسیستم‌‌‌های دیجیتال ادغام می‌شود. اکوسیستم‌‌‌ها بازارهای دوطرفه‌‌‌ای هستند که طیفی از خدمات و عرضه‌‌‌کنندگان را روی یک پلتفرم در مدل کسب و کار «کسب و کار-کسب و کار-مشتری»(B2B2C) با هم ترکیب می‌کنند. برای مثال، در چین بیمه حمل کالا در پلتفرم‌‌‌های خرید آنلاین نظیر تائوبائو، جی‌‌‌دی و نظایر آن گنجانده شده است، به‌‌‌گونه‌‌‌ای که مشتریان می‌‌‌توانند به‌‌‌سهولت آن را به‌‌‌عنوان یک آیتم افزودنی به صورتحساب خرید خود اضافه کنند. خرید آنلاین بیمه حمل کالا برای شرکت ژان‌‌‌گان به بخشی کلیدی از فعالیت‌‌‌ها تبدیل شده است. این نوع خرید بیمه همراه با سایر خریدها، برای «اقتصاد به اشتراک‌‌‌گذاری» امر کلیدی محسوب می‌شود. اپلیکیشن‌‌‌های تکنولوژی بیمه‌‌‌گران را قادر ساخته‌‌‌اند تا محصولات خود را سریع‌‌‌تر وارد بازار کنند. یک بیمه‌‌‌گر سنتی ۶ تا ۱۲ ماه زمان نیاز دارد تا محصولات جدید خود را وارد بازار کند. دلیل آن تا حدی سیستم‌‌‌های آی‌‌‌تی قدیمی و نبود چابکی است. در مقابل، با وجود سیستم‌‌‌های core مبتنی بر فضای ابری و داده‌‌‌کاوی اثر‌‌‌بخش‌‌‌تر، بیمه‌‌‌گران دیجیتال می‌‌‌توانند محصولات خود را در عرض چند هفته یا حتی چند روز وارد بازار کنند. پرتال‌‌‌ها و پلتفرم‌‌‌های دیجیتال نیاز به استخدام و یا حفظ بروکر و نماینده را به حداقل رسانده‌‌‌اند. این نوع پرتال‌‌‌های دیجیتال بیمه‌‌‌گر، دسترسی به اطلاعات حساب و بیمه‌‌‌نامه، سابقه خسارت و سایر ابزارهای مبتنی بر خدمات‌‌‌دهی خودکار را برای واسطه‌‌‌های بیمه آسان‌‌‌تر ساخته است. به‌‌‌عنوان مثال، امسال AIG پرتال بروکر جدید خود را در ایالات متحده راه‌‌‌اندازی کرد و آن را در سال ۲۰۲۴ در سراسر دنیا راه‌‌‌اندازی خواهد کرد. اکنون کانال‌‌‌های توزیع دیجیتال به‌‌‌طور گسترده‌‌‌تری مورد پذیرش قرار گرفته‌‌‌اند. این را هم بررسی‌‌‌ها و هم داده‌‌‌های مربوط به ضریب نفوذ این کانال‌‌‌ها نشان می‌دهند. امروزه سایت‌‌‌ها و اپلیکیشن‌‌‌های آنلاین به روش عمده توزیع بیمه تبدیل شده‌‌‌اند. بیش از نیمی از پاسخگویان در چین و هند اعلام کرده‌‌‌اند که نوعی از بیمه را از طریق کانال‌‌‌های آنلاین خریداری کرده‌‌‌اند. این نسبت برای کل بازارهای نوظهور ۵۰درصد و برای بازارهای پیشرفته بالای ۴۰ درصد است. این نسبت بالا احتمالا ناشی از محدودیت‌های کرونا بوده است. اکثر آنهایی که از طریق آنلاین بیمه خریداری کرده‌‌‌اند ابتدا با مشورت یک نماینده یا بروکر این کار را انجام داده‌‌‌اند. توزیع دیجیتال بیمه هنوز جایگزین کامل سایر شیوه‌‌‌ها نیست، بلکه بیشتر نقش افزودنی یا مکمل دارد. با توجه به سطح اطمینان مورد نیاز برای به‌‌‌کارگیری تکنولوژی‌‌‌های جدید در امر صدور بیمه‌‌‌نامه، سیستم‌‌‌های کاملا دیجیتال و اتوماتیک مجهز به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین هنوز از دقت کافی برای استفاده در مقیاس‌‌‌های بالا برخوردار نیستند. این به آن معناست که نمی‌‌‌توان به الگوریتم‌‌‌ها به‌‌‌عنوان جایگزین کامل برای ارزیابی سنتی ریسک تکیه کرد، مگر در زمینه رشته‌‌‌های بیمه ساده‌‌‌تر مانند خودرو. بنابراین، می‌‌‌توان گفت دیجیتال‌‌‌سازی می‌‌‌تواند فرآیندهای موجود را، از جمله در زمینه طبقه‌‌‌بندی و بخش‌‌‌بندی ریسک، تا حد ممکن برای قیمت‌‌‌گذاری دقیق‌‌‌تر ریسک تکمیل کند.
با ادامه روند موجود، داده‌‌‌های ایجادشده توسط خودروها از طریق سنسورهای تلماتیک درباره خودرو و راننده‌‌‌ها، در آینده به‌‌‌طور فزاینده‌‌‌ای در زمینه گزینش و قیمت‌‌‌گذاری ریسک اهمیت پیدا خواهند کرد.
نوآوری‌‌‌های دیجیتال برای انواع رشته‌‌‌های بیمه مربوط به کسب و کارها در حال ظهور است. بیمه‌‌‌گران حوزه کسب و کارها اکنون از تکنولوژی دیجیتال در زمینه مدیریت پرتفولیو و انتخاب ریسک استفاده می‌کنند. ممانعت از زیان و اقدامات مربوط به کاهش ریسک با استفاده از داده‌‌‌های بزرگ و الگوریتم‌‌‌های یادگیری عمیق، مقیاس‌‌‌پذیری بیشتری پیدا کرده است. به‌‌‌عنوان مثال، بیمه‌‌‌گران که نواحی مستعد حوادث طبیعی را پوشش می‌دهند، داده‌‌‌هایی را جهت انجام اقدامات پیش‌‌‌هشدار قبل از وقوع فاجعه طبیعی جمع‌‌‌آوری می‌کنند و به‌‌‌طور مستمر این داده‌‌‌ها را همراه با خواندن آنها پایش می‌کنند.
مدرنیزاسیون تجزیه و تحلیل خسارت با اتوماسیون، هزینه پردازش خسارت را در مواردی که داده‌‌‌ها دیجیتالی شده‌‌‌اند، کاهش داده است.
اینشورتک‌‌‌ها در فرآیند کسب و کارهای بیمه، جای خوبی برای مشاهده روندهای تحول دیجیتال در زنجیره ارزش صنعت بیمه هستند. بیمه‌‌‌گران مستقیم و اتکایی در حدود یک سوم اینشورتک‌‌‌هایی که فعال هستند، سرمایه‌‌‌گذاری دارند، به خصوص در MGAها، بیمه‌‌‌گران دیجیتال، اگریگاتورها و استارت‌‌‌آپ‌‌‌هایی که در زمینه بهبود کانال‌‌‌های توزیع فعالیت می‌کنند.
اما بخش مهمی از سرمایه‌‌‌گذاری در اینشورتک اختصاص به حوزه توزیع، به خصوص کانال‌‌‌هایی که رضایت و مسائل مربوط به بیمه‌‌‌گذار را بهبود می‌‌‌بخشند، دارد. نزدیک به یک سوم سرمایه‌‌‌گذاری در استارت‌‌‌آپ‌‌‌های اینشورتک به امر توزیع اختصاص دارد.
پذیرش دیجیتال (رفتن به سوی تحول دیجیتال): عوامل موفقیت
موفقیت در زمینه پیاده‌سازی تکنولوژی دیجیتال در کسب و کار بیمه به دسترسی به داده، قابلیت تفسیر و درک الزامات، پیچیدگی سیستم و مقررات بستگی دارد. بیمه‌‌‌گران با به‌‌‌کارگیری فناوری هوش مصنوعی جهت دیجیتال و اتومات کردن فرآیندهای داده‌‌‌کاوی به نحو بهتری می‌‌‌توانند خودشان را برای نوآوری‌‌‌های آینده مهیا سازند. جهت دستیابی به این نتیجه و به منظور کسب بازده مثبت در سرمایه‌‌‌گذاری روی تحول دیجیتال در بلندمدت، بیمه‌‌‌گران باید عوامل زیر را مورد توجه قرار دهند:
1-سرمایه‌‌‌گذاری مورد نیاز جهت حفظ کیفیت و قدرت سیستم‌‌‌ها.
2-استراتژی داده‌‌‌های آماده برای تولید.
3-قابلیت درک از سوی دیگران و اعتماد. (شفافیت و اعتماد)
4-به‌‌‌روز بودن در ارتباط با مقررات.
