یک بام و دوهوای پرزیدنت

در واقع براساس این تحقیق مشخص شد که در دوره اوباما نشانه‌ها و آمارهای اقتصادی نقش چندانی در رقابت توسط اردوگاه دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان نداشته است و به نظر می‌رسد همین روند برای دونالد ترامپ نیز صادق باشد. از این رو رئیس‌جمهوری قرار است برای انتخاب مجدد به مصاف رقبای خود برود که روندهای دو دهه اخیر نشان می‌دهد تاثیر آمارهای اقتصادی در نرخ محبوبیت به شدت کاهش یافته است و اما از سوی دیگر عملکرد اقتصادی او و دولتش تا به این جای کار چشمگیر بوده است و موجب شده نرخ بیکاری آمریکا به پایین‌ترین حد خود طی چند دهه اخیر برسد. این پیچ و خم‌ها می‌تواند پیش‌بینی‌ پیروز نبرد ماه نوامبر و مسافر آتی کاخ سفید را دشوار کند. اما جدا از موضوع اقتصاد، برخی عوامل دیگر نیز در انتخابات ۲۰۲۰ به سود ترامپ خواهند بود. اکنون ترامپ در تصدی پست ریاست‌جمهوری آمریکا است و تجربه نشان داده است فردی که به‌عنوان رئیس‌جمهور کنونی در انتخابات حاضر می‌شود دارای برتری نسبت به رقبای خود خواهد بود. البته که میزان و دلایل این امر مورد بحث هستند اما دیوید میهیو، استاد علوم سیاسی دانشگاه ییل آمریکا در تحقیقی که سال ۲۰۰۸ منتشر شد استدلال خود را در این باره ارائه داد که چهار سال بعد و زمانی که اوباما برای دومین بار به پیروزی در انتخابات رسید، مهر تاییدی بر نظر میهیو زده شد. وی با بررسی تمامی ادوار انتخابات عمومی در آمریکا می‌گوید حزب حاکم تا دو برابر شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات نسبت به حزب رقیب دارد. بنابراین ترامپ کارزار انتخاباتی ۲۰۲۰ را با یک برتری ضمنی نسبت به رقیب خود آغاز خواهد کرد.

اما یکی از عوامل موثر دیگر نرخ محبوبیت است که در مورد ترامپ باید گفت این شاخص برای او چندان امیدوار‌کننده نبوده است. البته مقایسه نرخ محبوبیت ترامپ با هر یک از رقبای ترامپ نمی‌تواند در برهه کنونی تصویر روشنی را ترسیم کند چراکه بسیاری از رای‌دهندگان آمریکایی هنوز به تصمیم نهایی در این باره نرسیده‌اند. اما نرخ محبوبیت ترامپ از زمان آغاز ریاست‌جمهوری او همواره پایین‌تر از ۵۰ درصد بوده است و در بهترین حالت وی از نظر نرخ محبوبیت، یک رئیس‌جمهور متوسط محسوب می‌شود. اما نکته جالب آن است که با احتساب عملکرد اقتصادی به‌عنوان یکی از محرک‌های سنتی برای افزایش نرخ محبوبیت و با در نظر گرفتن عملکرد اقتصادی ترامپ، نرخ محبوبیت او باید خیلی بالاتر از میزان کنونی باشد. بنابراین رصد نرخ محبوبیت عمومی وی تا واپسین روزهای منتهی به انتخابات می‌تواند تصویر واضح‌تری از شانس پیروزی او به‌دست دهد.

در بحث تولید ناخالص داخلی نیز همه چیز برای ترامپ خوب به نظر می‌رسد. اگر نگاهی به نرخ تولید ناخالص داخلی در دو سال پایانی دولت اوباما و دو سال ابتدایی دولت ترامپ بیندازیم مشخص می‌شود که رشد اقتصادی تحت رهبری ترامپ با شتاب بیشتری صورت گرفته است. این عامل نیز یکی از نقاط مثبت ترامپ علیه رقیب دموکرات وی خواهد بود.

جدا از این شاخص‌ها، پیش‌بینی دشواری که در مورد شانس پیروزی ترامپ وجود دارد احتمالا تا چندماه آتی نیز ادامه خواهد داشت. ترامپ محبوبیت پایینی دارد و اعتماد مصرف‌کنندگان (یکی از شاخصه‌های اقتصادی) در سطح متوسط است با این حال اقتصاد کلان در ایالات‌متحده وضعیت مناسبی دارد. ترامپ احتمالا نسبت به نرخ محبوبیت کنونی و پایین خود و نیز تیترهای خبری منفی شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات خواهد داشت. از سوی دیگر، نسبت به اقتصاد شکوفا و برتری ضمنی به‌دلیل تصدی کاخ‌سفید از شانس پایین‌تری برخوردار است. نباید فراموش کرد که همه چیز به روندها و تصمیمات رای‌دهندگان آمریکایی طی چند ماه آتی بستگی دارد و ترامپ اکنون براساس عوامل یاد شده در موضع نامطمئنی قرار دارد. باید منتظر ماند و دید که شهروندان آمریکایی در ماه‌های پایانی دوره ریاست‌جمهوری او چه تصمیماتی را اتخاذ خواهند کرد. اکنون انتخابات ۲۰۲۰ در نخستین مرحله خود قرار دارد.