آن‌طور که نتایج اولیه تحقیقات انجام شده از سوی استانداری تهران نشان می‌دهد سه منشأ اصلی برای انتشار بوی نامطبوع در تهران تاکنون شناسایی شده است. «سیستم فاضلاب شهری»، «شیرابه‌های مرکز دفع پسماند آرادکوه» و «ماده شیمیایی مرکاپتان» - که به گاز شهری‌ تزریق می‌شود - از جمله آنها بود که با ورود استاندار تهران و تشکیل کارگروه پایش با محوریت معاون عمرانی استانداری تهران و براساس تحقیقات میدانی مشخص شد که بوی نامطبوع تحت تاثیر دی‌اکسید گوگرد براثر سوخت مازوت برخی کارخانه‌ها در منطقه جنوب تهران و همچنین بوی نامطبوع مرکز دفن زباله آرادکوه است که روزانه بیش از ۷هزار تن زباله شهر تهران در آن جمع‌آوری می‌شود. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد: در زمانی که رطوبت هوا افزایش پیدا می‌کند میزان ترکیب بار رطوبتی و گاز منتشرشده تحت تاثیر گازهای جنوب و جنوب‌شرقی به سمت شمال تهران باعث هدایت این بو در برخی مناطق تهران می‌شود. با این وجود برخی مدیران شهرداری معتقدند منشأ انتشار بو نمی‌تواند آرادکوه باشد. به گفته آنها انتشار بو که یکی از مولفه‌های آلایندگی هواست ارتباطی با مجموعه آرادکوه ندارد. بر اساس داده‌های علمی آلاینده‌های یک منبع خطی مانند آرادکوه نمی‌تواند ۳۵ کیلومتر دورترو در برخی مناطق خاص منتشر شود. آنها معتقدند نشانه‌هایی همچون سردی هوا، پدیده اینورژن و افزایش استفاده از مازوت هنگام انتشار این بوی نامطبوع قطعا با این مساله بی‌ارتباط نیست. به گفته مدیران شهری، یکی از سناریوهای محتمل انتشاردهنده بوی نامطبوع در پایتخت، فاضلاب‌های شهر تهران است که گفته می‌شود در ۴۰۰ نقطه انفصال فاضلاب وجود دارد. به این معناکه فاضلاب خام در کانال‌ها رها شده و این بو با توجه به وضعیت اینورژن بیشتر استشمام می‌شود. چرا که در شرایط اینورژن شهر محصور و لایه دود گرفته دارد و به خاطر همین این بو بیشتر منتشر می‌شود.

در مقابل اما دستگاه‌های دولتی که مسوول انجام مطالعات و شناسایی منشأ بوی نامطبوع در تهران هستند حذف آرادکوه به‌عنوان یکی از منابع انتشار بود را صحیح نمی‌دانند.

با وجود ارائه گزارش از سوی دستگاه‌های مختلف، اما این گزارش‌ها هنوز عامل نهایی وقطعی انتشار بو را تعیین نکرده است. به نظر می‌رسد روند تحقیقات در شناسایی عاملان اصلی، به نوعی ملاحظه‌کاری یا پاسکاری مسوولیت بین دستگاه‌های مختلف دچار شده است.