داخل نشین، بالکن بشین!

مانسون- جردن

مانسون هم فکر کنم از اون رستوران‌هاست که متعلق به یه زنجیره‌ است و تو اون زنجیره کلی رستوران معتبر هست (با نام‌های متفاوت و منوی متفاوت) و یه گروه حرفه‌ای کارش رو انجام می‌دن.اینجا هم که به ماهی‌هاش معروفه تقریبا. من تو یه دوره آنقدر پشت هم به این سری رستوران‌ها رفتم (تصادفا ها!) که یک بار مدیر گروه این رستوران‌ها اومدن سر میزمون و اشاره کردن که شما دیروز تو دیوان نبودید؟! لابد فکر کرده بوده بازرسی چیزی هستم و اومدم که مچ بگیرم یا شاید هم اومدم ازشون یاد بگیرم و تقلیدی چیزی بکنم! خلاصه من که نفهمیدم چی شد!

و اما برسیم به مانسون! بالکن خوب و خنکی داره و  اساسا هم بیشتر تقاضاش برای بالکنه و بیشتر میزهاش هم همون توی بالکنه. پرسنل هم نسبتا خوب هستن و آموزش دیدن و به امور مسلط هستن؛ اما می‌دونید از نظر من هیچ جا رستوران لئون نمی‌شه تو سرویس دادن. نوشیدنی‌های ما موهیتو و آب هویج بودن که نوشیدنی‌های کم حجمی محسوب می‌شن که طعم جفت‌شون مثبت و راضی‌کننده بود.برای پیش غذا یک سالاد بسیار خوش طعم داشتیم که هر دو دوست داشتیم و کامل خوردیم خیلی سس خوب و ترکیب مناسبی داشت.یک میگوی اصطلاحا پفکی هم داشتیم که من تونستم یکی بخورم، چون دوستم گویا خوشش اومده بود و ترجیح می‌داد خودش بخوره! اما خوش طعم بود میگو و البته کاملا بوگیری شده (نکته مهم میگو همینه، چون بهترین افزودنی‌ها بدون رفع این نقص فقط یک شوخی می‌تونه باشه) برای شام هم یک سالمون با سس تری‌یاکی سفارش دادیم، یه کته خوب هم داشت و چون من ته دیگ برنج خیلی دوست دارم خیلی لذت بردم، ماهی هم راضی‌کننده بود.ما از غذا راضی بودیم، اما دلیل اصلی علاقه ما به اونجا بالکن و فضای راحتشه.