دوذوقه اصفهان
بریونی اعظم-اصفهان
یه چیزایی تو دنیا هست که یه‌دونه‌ست و فقط مخصوص یه‌جاست و دومی نداره، یکی از اینا بریونی اعظم اصفهانه. بدون تردید هیچ جایی دیگه نمی‌تونن بریونی به این کیفیت و خوشمزگی و تمیزی درست کنن. بریونی اعظم قدمت چهل، پنجاه ساله داره. فرقی نداره عید باشه، تابستون باشه، تعطیلات باشه هر وقت بری شلوغه اما بسیار منظم و خوب.
فضا به اندازه کافی بزرگه؛ طراحی بسیار ساده‌ای داره. خیلی کار توی بریونی اعظم روتین شده و مثل غذاخوری‌ها تند تند و ماشینی کارها انجام می‌شه و به نظر این یکی از ویژگی‌های رستوران‌های مطرح در عرضه یک نوع غذاست؛ مثلا دقت کردم مسلم هم همینطوره، برادران کریم هم همینطوره، اکبر جوجه هم همینطوره. بریونی غذای معروف اصفهانی‌هاست که خودشون هم اکثرا بیرون میل می‌کنن، چون تخصص خاص خودش رو داره و هر کسی نمی‌تونه خوب دربیاره. برای درست کردن بریونی اول گوسفند رو یکجا می‌پزن و بعد از اینکه حسابی پخت، چرخش می‌کنن و در صفحه‌های ملاقه‌ای‌مانند درست می‌کنن. اول کلی دارچین می‌ریزن و بعد اون رو روی آتیش سرخ می‌کنن که مزه فوق‌العاده‌ای داره.
خالی‌خالی خوشمزه است، با نون خوشمزه است، امتحان نکردم اما پیش‌بینی می‌کنم با پلو هم خوشمزه باشه. کنارش یک مقداری جگر سفید یا نمی‌دونم چربی چرخ کرده هم می‌ذارن که معمولا آدم‌ها دو دسته هستن؛ یا عاشقان اون هستن و اون‌رو با بریونی می‌خورن و حال می‌کنن یا حالشون از دیدنش بد می‌شه.
کنار بریونی آبگوشت هم سرو می‌کنن و به نوعی بریونی هم جزو غذاهای دوذوقه محسوب می‌شه (به آبگوشت می‌گن دوذوقه، چون یه بار آبگوشت می‌خوری که یک غذای کامله، یه بار هم بعدش گوشت کوبیده می‌خوری که اونم یک غذای کامله و دوبار ذوق می‌کنی!).
قیمتش هم خیلی مناسبه؛ یه بریونی و آبگوشت و مخلفات کلا می‌شه بیست و خرده‌ای هزار تومن.
ارسال نظر