دوراهی «جی‌پاول»

کارمن راینهارت: استاد دانشگاه هاروارد مکتب: کینزین گرایش کاری: اقتصاد کلان، اقتصاد جهانی درست یک سال بعد از اینکه مرکز تحلیل‌ اقتصادی آمریکا، نیم درصد از رشد تولید ناخالص داخلی آمریکا را کاهش داد و همزمان مرکز آمار بازار کار، با تجدید نظر نسبت به رشد اشتغال ماهانه به آن روند نزولی داد، آغاز شد. زمانی که فدرال رزرو در حال اجرای سیاست‌های انقباضی رشد نرخ بهره هدف خود بود و سایر بانک‌های مرکزی معتبر دنیا در راستای انبساط پولی هدف‌گذاری می‌کردند، ارزش دلار آمریکا تقویت شد. از همین رو، مزیت رقابتی در بازار جهانی را به رقبای خود که ارزهای تضعیف شده‌ای دارند، واگذار می‌کند. به عنوان مثال بانک مرکزی اروپا نرخ‌های بهره خود را به محدوده منفی نزدیک می‌کرد و برخی از این نرخ‌ها نیز منفی ثبت شدند.

چرخش پاول در سیاست‌گذاری پولی زمانی رقم خورد که موج انتقادات نسبت به این نهاد در رابطه با از دست رفتن پتانسیل رقابت اقتصادی در بازارهای جهانی تجارت و افت چشم‌انداز رشد اقتصادی این کشور به نهایت خود رسید. دونالد ترامپ یکی از منتقدان شدید پاول بود و بارها خواستار نرخ بهره پایین شده بود. البته تغییر نگرش پاول ناشی از فشار سیاسی رئیس جمهوری ایالات متحده نیست، بلکه ناشی از تنش‌های تجاری و نااطمینانی‌های سیاسی اقتصادی است که برنامه‌های دونالد ترامپ در فضای اقتصادی پراکنده است. حالت تسخیرشدگی چهره رئیس فدرال رزرو، احتمالا به دلیل سرخوردگی عمیق و هرگز ابراز نشده اوست.

فدرال رزرو درحال اعمال سیاست‌های پولی است که شانس پیروزی دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده افزایش می‌دهد. حتی اگر رهبری پاول بر فدرال رزرو موفقیت‌آمیز باشد، ترامپ باز هم به انتقادات خود ادامه خواهد داد و روال واکنش‌های وی تغییری نخواهد کرد؛ چراکه هزینه تغییر دیدگاه برای ترامپ بسیار گزاف است. بنابراین دلیلی وجود دارد که چهره پاول نه تنها در جکسون هیل، بلکه در ادامه حضور خود در مسند ریاست فدرال رزرو، تسخیرشده به نظر می‌رسد. کمک به ترامپ برای پیروزی در انتخابات بدون خواست درونی، همچنین گام برداشتن در راهی که ترامپ به‌زور نااطمینانی که در فضا پراکنده ساخته است، دلیل حالت چهره پاول محسوب می‌شود.