کلک تجاری ترامپ
ترامپ پیش از این، ادعای امنیت ملی خود را با معافیت عمده صادرکنندگان فولاد به ایالات‌متحده، تحت‌الشعاع قرار داده است. ترامپ در رابطه با جنگ تجاری همانند مصداق‌های دیگر، بر یک مشکل قدیمی و از یاد رفته تمرکز دارد؛ مشکل قدیمی که ترامپ تنها در حال بازگو کردن آن برای کسب اعتبار است. در واقع، مسائلی که ترامپ بر آنها تاکید ویژه دارد و برنامه رهایی از آنها را در دستور کار قرار می‌دهد، پیش‌تر با اقدامات دیگری خنثی شدهاند. موضوع ساخت دیوار در مرز آمریکا و مکزیک را به یاد آورید؛ زمانی که ترامپ شروع به صحبت درباره این مساله کرد، تعداد مهاجرانی که از این مرز عبور می‌کردند به صفر رسیده بود. در مثال دیگر، زمانی که ترامپ آغاز به گلایه درخصوص تضعیف تعمدی یوآن کرد، دولت چین پروسه تقویت محدود یوآن را استارت زده بود. به همین ترتیب، تعرفه‌های فولاد زمانی از سوی کاخ سفید رونمایی شد که قیمت فولاد به خواست چینی‌ها در حال تغییر بود. اقدام دولت چین برای کاهش مازاد ظرفیت تولید فولاد خام پیش از اعمال تعرفه‌ها کلید زده شد؛ اما ترامپ مانند همیشه خود را به‌عنوان سردمدار اصلاح تجارت فولاد مطرح کرد. اقدام ترامپ علاوه بر تمرکز بر مساله‌ای که وجود خارجی نداشت، از روابط با شرکای تجاری آمریکا نیز به سود خود استفاده می‌کند؛ اما بدتر از همه اینها، منشأ تماما سیاسی اقدامات اقتصادی رئیس‌جمهوری ایالات متحده است. ترامپ در واقعیت می‌خواهد به نحوی ۱۰۰ میلیارد دلار از کسری تجاری سنگین آمریکا با چین را کاهش دهد؛ اما روشی که او انتخاب کرده، مخاطرات زیادی هم برای آمریکا و هم برای تجارت جهانی به بار خواهد آورد. اتحادیه اروپا از حریم خصوصی داده‌ها محافظت می‌کند در حالی که چین این‌گونه نیست.
نبرد تجاری امروز نشان می‌دهد که آمریکا به چه میزان جایگاه جهانی غالب خود را از دست می‌دهد. ربع قرن قبل، زمانی که چین فقیر بود، این کشور در حال توسعه دست به افزایش تجارت خود با غرب زد، در آن زمان افراد کمی تصور می‌کردند چین بتواند به یکی از غول‌های صنعتی جهان تبدیل شود. در حال حاضر چین از نظر تولید کارخانه‌ها، پس‌انداز و مبادلات تجاری آمریکا را پشت سر گذاشته و حتی GDP این کشور بر اساس برابری قدرت خرید از ایالات متحده نیز بیشتر است.رشد سریع چین در رقابت فناورانه بسیاری را در کشورهای پیشرفته ترسانده است. چین در واقع سردمدار یکی از صنایع کلیدی آینده است: هوش مصنوعی. هوش مصنوعی بر اساس داده‌های بزرگ پایه‌ریزی شده و موجود بودن داده‌ها اساسا یک مساله سیاسی است که دربرگیرنده مسائلی چون حریم خصوصی، امنیت، شفافیت و قوانینی می‌شود که رقابت اقتصادی را شکل می‌دهند.چنین مساله‌ای مزیتی بزرگ برای گسترش هوش مصنوعی در چین به حساب می‌آید. گسترش هوش‌مصنوعی به بخش فناوری کشیده خواهد شد و این پتانسیل را دارد که تقریبا تمام بخش‌های اقتصاد را در‌بر بگیرد. در واقع نیاز است تا توافقات جهانی برای تعیین استانداردهایی برای توسعه و استقرار AI (هوش مصنوعی) و فناوری‌های مرتبط ایجاد شود. در سال‌های پیش‌رو، ما باید به دنبال ایجاد یک رژیم تجارت جهانی عادلانه میان کشورهایی با سیستم‌های اقتصادی، تاریخ، فرهنگ و ترجیحات اجتماعی متفاوت باشیم. خطر عصر ترامپ این است که درحالی که دنیا در حال مشاهده توییت‌های رئیس‌جمهور و گیر دادن او به این و آن است، چالش‌های حقیقی و مختلفی هنوز حل‌نشده مانده‌اند.
ارسال نظر