گوش‌گیر یادت نره!

 لانه کبوتر

مطهری

آقا از همین الان هیجان دارم بگم از اینجا و خاطره قبل و بعدش!

با دوستامون قرار بود شام بخوریم، حالا دوستا کی هستن؟ یکی‌اش دوست نزدیکمه و دیگری هم دوست نزدیک اون و قراره برای بار اول همدیگه‌رو ببینیم.

اینو می‌گم بدونید قرار نبود خیلی محفل صمیمانه‌ای هم داشته باشیم.

آقا به دوست‌مون گفتیم اسنپ بگیر بیام من (اونا در مقصد بودن و راحت‌تر بود اونا بگیرن)، گرفتن و‌ طرف هم اومد و ما هم سوار شدیم، یه‌کم آدرس رو چک کردیم و حرفای تاکسی مسافری زدیم، بعدش من گفتم: وای آقا من خیلی دیرم شده. راننده هم گفت: این مساله به من ربطی نداره! گفتم: وا آقا، این سبک جواب دادنه؟ گفت: همین که گفتم! اصلا می‌دونید؟ من نمی‌تونم شما رو برسونم! لغو‌ کنید سفر رو!

ای بابا‌گیری افتاده بودما! زنگ زدیم پشتیبانی. بیست دقیقه این به اون، اون به این وصل کردن و در آخر از من عذرخواهی کردن! ممنون؛ ولی پول تلفنم؟ وقتم؟ ارزش بازخوردم!

هیچی! راننده هم هی تاکید می‌کرد به پشتیبان که اخراجم هم کنید من این خانومو نمی‌برم!

حالا شارژم شده ۳ درصد و دوستا هم مدام زنگ می‌زنن!

به زور رسیدم به مقصد و پریشون دیر کرده، اون‌ها هم یک جای نزدیک انتخاب کردن گویا، کمی دیر شده بود.

لانه کبوتر رو با این اعصاب داغون اومدم تو دیدم عروسیه اون تو! موزیک زنده با ۴ خواننده متعدد که می‌خوندنا! ملت هم دست می‌زدن!

مخلص کلام صدام انقدر زیاد بود که صدا به صدا نمی‌رسید، بنابراین فقط به ‌هم لبخند می‌زدیم و من هم که از اینجا خوشم نیومده بود به شکل شکیلی تظاهر می‌کردم و لبخندهای تصنعی می‌زدم!

نکته جذاب ماجرا این بود که یکی از خواننده‌ها هی آهنگ‌های معروف می‌خوند و می‌گفت: باز یکی از آهنگ‌های خودمو می‌خونم! منم فکر می‌کردم خالی می‌بنده! تعداد دفعات که زیاد شد رفتم جست‌و‌جو کردم تو گوگل دیدم گویا راست می‌گه و برای خودش کسی بوده!

یکی هم اومد بالا چندتا جوک‌ بی‌مزه گفت و زحمت رو کم کرد!

چایی خوردیم اینجا و‌ کته کباب. دوستم گفت خوب بود اما به نظر من که معمولی بود، یه ظرف میوه هم داشتیم.

خیلی جالبه واسه فقط یک پرس غذا، شش تا چایی و یه بشقاب میوه و کلی آزار روحی -روانی دویست و پنجاه هزار تومان پرداخت کردیم و بیرون اومدیم!

شاکی‌ام از اینجاها؟ بابا لعنتی صدای موزیک رو کمی کمتر می‌کردی، می‌شد اینجا رو‌به‌عنوان یک جایی که خاطره‌های قدیم رو زنده می‌کنه معرفی کنم اما توی لعنتی کاری کردی که من بگم: هرکی کم‌شنوایی داره می‌تونه تحمل کنه! انسان عادی بره، بیاد دیگه هیچ‌وقت اون آدم سابق نمی‌شه.