لاگارد، انتخاب درستی است
لاگارد در قالب یک فرآیند انتصاب مبتنی بر شایستگی انتخاب نمی‌شود، بلکه به‌عنوان بخشی از یک قرارداد نانوشته که شامل نامزد شدن اورسولا ون درلین، وزیر دفاع آلمان به‌عنوان رئیس بعدی کمیسیون اروپا، می‌شود، می‌تواند به این سمت دست پیدا کند.
با وجود ابهامی که در فرآیند انتصاب لاگارد وجود دارد و با اینکه می‌دانیم، زن بودن او و اینکه فرانسوی است و از سمت حزب مردمی راست مرکزی اروپا انتخاب شده‌است، همگی در انتخاب او نقش داشته‌اند؛ باید قبول کنیم، او ویژگی قابل‌توجهی برای به دست آوردن این سمت دارد و این ویژگی‌ها را به ریاست بانک مرکزی اروپا خواهد آورد. او سرسختی و مهارت سیاسی دارد که باعث شد در درجه اول به‌عنوان یک وکیل موفق شود و در درجه بعد به‌عنوان یک سیاستمدار. این اواخر نیز او یک تکنوکرات بین‌المللی موفق بوده است. دوره هشت ساله لاگارد در صندوق بین‌المللی پول برای او تجربه جهانی عظیم به همراه آورده است و به او یک جایگاه بین‌المللی بخشیده است. بالاتر از همه اینها، مانند دراگی هنگام بحران، لاگارد نیز تمایل دارد هر آنچه نیاز است انجام دهد که یورو را نجات بخشد. برخی به سرعت به واسطه تصمیماتی که لاگارد در دوره بحران اروپا اتخاذ کرده است، شروع به انتقاد از او کرده‌اند. عده‌ای باور دارند او زمانی که وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه بود، به اشتباه در سمت اجماعی قرار گرفت که در نهایت منجر به بحران یونان در حوزه یورو شد. عده‌ای نگران آن هستند که پیش‌زمینه‌های سیاسی لاگارد، زمینه‌ساز سیاسی‌تر شدن بانک مرکزی اروپا شود؛ با این حال تجربه او در صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد لاگارد می‌تواند در میان عموم دیپلماتیک رفتار کند و در محافل خصوصی دیدگاه خود را داشته باشد.
نداشتن مدرک رسمی لاگارد در اقتصاد نیز نمی‌تواند مساله‌ای برای پذیرش ریاست بانک مرکزی اروپا باشد. او پیش‌تر در زمان ریاست بر صندوق بین‌الملل پول اثبات کرده است، شک‌کنندگان به او اشتباه می‌کنند. در مورد یونان نیز او حاضر شد به سرعت اشتباه خود را اصلاح کند.
ارسال نظر