بازدید از شاهکارهای نقاشی رنسانس
موزه اوفیتزی در مرکز تاریخی فلورانس واقع شده است. این موزه نه تنها بهعنوان یکی از گنجینههای هنری در ایتالیا شناخته میشود، بلکه در جهان نیز این موزه را با همین عنوان یاد میکنند. موزه اوفیتزی جزو قدیمیترین و مشهورترین موزههای هنری جهان و محل نگهداری از شاهکارهای نقاشی دوره رنسانس ایتالیا است. موزه اوفیتزی در قرن شانزدهم ساخته شده و در سال ۱۷۶۵ بهصورت رسمی برای بازدید عموم بازگشایی شده است. بعد از پایان یافتن و مرگ آخرین نفر از دودمان مدیچی، گنجینه نقاشیها و ساختمان زندگی آنها به این موزه هدیه شده تا از آن به بهترین شکل نگهداری شود. در سال ۱۸۶۵، موزه اوفیتزی بهصورت رسمی و قانونی بهعنوان یک موزه هنری شناخته شد تا امروز یکی از پربازدیدکنندهترین موزههای هنری جهان باشد و بهعنوان یکی از برترین جاذبههای توریستی فلورانس نیز شناخته شود. ساخت ساختمان این موزه در سال ۱۵۸۱ به پایان رسیده است. کاربری اصلی این ساختمان محل زندگی و دفاتر کاری اعضای خانواده مدیچی بوده است. در بالاترین طبقه این ساختمان (در زمان زندگی و سکونت خانواده مدیچی) یک سالن بزرگ برای پذیرایی از میهمانان وجود داشته که در آن مجموعهای از نقاشیها و مجسمههای رومی قرار داشتهاند. با گذشت سالهای طولانی، بخشهای مختلف این ساختمان برای به نمایش گذاشتن نقاشیها و آثار هنری استفاده شدهاند. در سال ۱۹۸۹ پروژه بازسازی این موزه شروع شد و در سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ بهترین پیشرفت خود را داشت. هدف اصلی این پروژه مدرن کردن طراحی داخلی و اضافه کردن چراغ و راههای خروج اضطراری بوده است. البته پیش از احساس نیاز به خروجی اضطراری، میتوان هدف این بازسازی را تا حدودی گسترش فضای نمایش بیان کرد؛ چرا که در بازههای زمانی مختلف، به دلیل زیاد بودن تعداد نقاشیها، مسوولان موزه مجبور بودهاند که بخشی از این آثار را به موزههای دیگر در فلورانس قرض بدهند. در سال ۱۹۹۳ طی سانحه انفجار بمب در این موزه، بخشی از ساختمان اصلی دچار آسیبدیدگی شد، ۵ نفر کشته و تعدادی از آثار هنری و نقاشیها از بین رفتند یا دچار آسیب جدی شدند. از نقاشیهای مشهوری که در این موزه قرار دارند به میتوان به سوگواری مسیح اثر روخیر فان
در ویدن (۱۴۶۰ الی ۱۴۶۳)، بشارت اثر لئوناردو داوینچی (۱۴۷۲)، فرار به مصر اثر جنتیله دا فابریانو (۱۴۲۳)، نبرد سن رومانو اثر پائولو آچلو (۱۴۳۲)، غسل دادن مسیح اثر آندره دل وروکیو (۱۴۷۵) و خودنگاره یک مرد جوان اثر رامبرانت (۱۶۲۸) اشاره کرد.
ارسال نظر