روانکاوی مشکل خانوادگی
طراحی اثر چند بعدی است و در نظر داشتیم از فضای معمولی تئاترهایی که تنها تصویر خانه را نشان میدهند گذر کنیم و سعی کردیم هم فضای خانه دیده شود و چند فضای دیگر مانند بیمارستان را هم تداعی کند. فضای اجرایی نمایش کمی به سمت و سوی رئالیسم جادویی رفته اما بازیها فضای رئالیستی دارد. فضای صحنه نیز یک رئال کامل بهعلاوه کمی توهم است که هم واقعی و هم غیرواقعی است. قصدم این بود موقعیتی چند بعدی شکل بگیرد. به دلیل اتفاقی که برای این زن و مرد میافتد فضای روانکاوی در اثر جریان دارد که قصه در آخر نمایش برای تماشاگران گرهگشایی میشود. همچنین به منظور همراهی تماشاگران با اثر لحظات طنزی وجود دارد که ویژه سبک کمدی است و میتواند برای مخاطب جذاب باشد. من در این اثر نقش همسر را ایفا میکنم؛ معمولا نقشهایی که رئال است چندان به چشم نمیآید و نقشهای کلاسیک بیشتر دیده میشوند با اینکه نقشهای رئال سختیهای خاص خود را دارد. بازی ما براساس متد اکتینگ است و سعی بر این بوده که لحظات نابی را خلق کنیم که مشخص نباشد دیالوگها از پیش تمرین شده است و به گونهای بیان شوند که تازگی و طراوت خود را حفظ کنند. نکتهای که برای من در این نمایش جذاب است این است که من و همسرم ۲۰ سال پیش برای اولین بار با هم همبازی شدیم و ۷ سال نتوانستیم در کنار همبازی کنیم و اکنون پس از این مدت دوباره همبازی شدیم. امسال در واقع جشن ۲۰ سالگی همبازی بودن من و همسرم است و امیدوارم تماشاگران بسیاری به تماشای کار ما بنشینند. نمایش جنین جنزده هر روز ساعت ۱۹ در سالن شماره یک عمارت نوفل لوشاتو میزبان علاقهمندان است.
ارسال نظر