پیدا کردن قهرمان درون

 آنچه برای ما اهمیت دارد این است که نتیجه‌ بگیریم آیا مخاطب با کارهای اجتماعی ارتباط برقرار می‌کند یا خیر. واقعیتی در تئاتر و سینما وجود دارد که مردم با آثار کمدی ارتباط بیشتری برقرار می‌کنند و از این رو آثار اجتماعی که جدی‌تر هستند کمتر مورد استقبال واقع می‌شوند. در نگارش نمایشنامه «تهران بزرگ» در نظر داشتم که از شعارزدگی پرهیز کنم و مخاطب در بطن داستان با نقد موردنظر ارتباط برقرار کند.  ماهیت داستان این نمایش امکان دارد در هر دوره‌ای اتفاق بیفتد. درهر دوره‌ زمانی، خانواده، انسان، ارتباط، مسائل و مشکلات وجود دارد اما باتوجه به شرایط اقتصادی کنونی جامعه که بسیاری از خانواده‌ها به بن‌بست رسیده‌اند احساس کردم که این موضوع از آنجا که هنوز تازه و زنده است، می‌تواند با مخاطب سال ۹۸ ارتباط برقرار کند و بر این اساس تصمیم به اجرای دوباره این نمایش گرفتم. ما در نمایش کلاسیک عمل نکرده و قهرمان و قهرمان‌پروری در این اثر نیست بلکه نوع روایت این نمایش به گونه‌ای است که مخاطب متوجه شود که باید قهرمان را در درون خود پیدا کند‌. در این نمایش آینه‌وار شرایط کنونی زندگی در جامعه را روبه‌روی مخاطب قرار می‌دهیم تا تماشاگر از دور به شرایط زندگی خود توجه کند و راه‌حل صحیحی برای زندگی پیدا کند و منتظر نجات‌دهنده‌ای نباشد چراکه انسان‌ها می‌توانند قهرمان خود بوده و شروع به تلاش و اندیشه کنند تا مسیر را هموار کرده و موانع را از میان بردارند. با این نمایش قصد داریم تا مخاطب خودش و مسیرش را به خوبی ببیند و بشناسد. نمایش «تهران بزرگ» هر روز ساعت ۲۱ در تماشاخانه استاد جمشید مشایخی روی صحنه می‌رود.