برایان کاپلان
دلیلی برای امید به آینده ونزوئلا
۱- حامیان کاخ پادشاهی سعودی قدرت و اعتماد به نفس کافی برای مبارزه شدید برای حفظ جایگاه خود را داشتند. بالطبع؛ کشور درگیر جنگ داخلی جهنمی با تلفات سنگین می‌شد.
۲- حتی اگر سلطنت پادشاهی آل‌سعود از بین می‌رفت، احتمال جایگزینی حکومت با یک نظام دیکتاتوری انقلابی در این کشور اسلامی بسیار بالا بود.
۳- حتی اگر حکومت جدید عربستان سعودی به دموکراسی برسد، طبقه متوسط رای‌دهندگان عربستانی احتمالا به سیاست‌های بدتر از سیاست پادشاهی متمایل می‌شدند؛ چراکه زمینه لازم برای برقراری دموکراسی در این کشور وجود ندارد. به تدریج بنیادگرایی شدید بر سیستم سیاسی کشور حاکم می‌شد و سیاست‌های اقتصادی حتی بیشتر به سمت سوسیالیسم و پوپولیسم حرکت می‌کردند.
اینکه من چرا در مورد بحران قانون اساسی در ونزوئلا خوش‌بین هستم:
۱- حامیان مادورو بسیار ضعیف هستند و از مبارزه با دشمن پرهیز می‌کنند، بنابراین احتمال جنگ داخلی جهنمی در این کشور کمتر از ۱۰ درصد خواهد بود. (در حقیقت، از آنجا که پتانسیل جنگ داخلی در شرایط کنونی بالاست، بنابراین این خطر به دلیل بحران چندبعدی و گسترده پس از یک جابه‌جایی اساسی کاهش می‌یابد.)
۲- اگر رژیم مادورو از بین برود، احتمالا جایگزین آن یک دموکراسی طرفدار غرب خواهد بود.
۳- اگر دولت جدید ونزوئلا به دموکراسی برسد، طبقه متوسط رای‌دهندگان ونزوئلایی از سیاست‌های بهتری نسبت به دوران مادورو طرفداری خواهند کرد. به‌طور خاص، حکومت ایدئولوژیک سوسیالیستی سقوط خواهد کرد و سیاست‌های اقتصادی جدید از سوسیالیسم و پوپولیسم دور خواهد شد. اگر تصویری از سقوط کمونیسم به خاطر ندارید، طعم کوچکی از شیرینی سال‌های ۱۹۹۱-۱۹۸۸ میلادی در برلین برای مردم ونزوئلا نیز تولید خواهد شد.
ارسال نظر