ابزار سیاسی دلار در سال ۲۰۱۸
به‌رغم برخی پیشرفت‌ها در نزاع‌های موجود در خاورمیانه، پایه‌های استراتژی کلی دولت ترامپ در این منطقه دست نخورده باقی مانده است. ایالات‌متحده بار دیگر بر حمایت از محور اسرائیل، عربستان سعودی و امارات‌متحده‌عربی به‌عنوان دیواری علیه ایران تاکید کرده است. در ماه مه، دولت ترامپ سفارتخانه خود را به [بیت‌المقدس] انتقال داد. در همان ماه، معاهده هسته‌ای ایران رها شد و تحریم‌های خارج از قلمرو دولت آمریکا، که نشان‌دهنده افزایش قدرت سیاسی دلار بود، بازگشت. علاوه بر اینها، ترامپ با جانبداری از دولت عربستان سعودی در قضیه قتل روزنامه‌نگار سعودی(جمال خاشقجی) در ماه اکتبر، به‌طور صریح مشخص کرد که مخالفت با ایران و خرید سلاح‌های ایالات‌متحده، راه تسخیر قلب او به‌حساب می‌آید. نتیجه رویکرد ترامپ در منطقه این بود که قدرت نظامی منطقه را به‌طور کلی افزایش دهد. در واقع، ایران و اسرائیل در این سال در اولین برخورد مستقیم نظامی خود قرار گرفتند.
البته تحولات مثبتی نیز در سال ۲۰۱۸ صورت گرفت. قطعا کاهش تنش بین ایالات‌متحده و کره‌شمالی و روابط نزدیک‌تر بین کره‌جنوبی و کره‌شمالی باید مورد استقبال قرار گیرد. در این بین باید سهم زیادی را برای مون جائه این، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی قائل شد که از مناسبت بازی‌های المپیک زمستانی در پیونگ‌چانگ، برای رسیدن به کیم‌جونگ‌اون، رهبر کره‌شمالی بهره گرفت. نتیجه انتخابات میان‌دوره‌ای ایالات‌متحده نیز خبر خوبی بود. کنترل دموکرات‌ها بر مجلس نمایندگان به این معنی است که از ژانویه ۲۰۱۹، سیاست‌های ترامپ مورد بررسی بیشتری قرار خواهد گرفت. همچنین تحولات خوشبینانه‌ای در مجلس سنا درحال وقوع است: یک قطعنامه با موضوع محکوم کردن شاهزاده محمد بن‌سلمان برای قتل خاشقجی و قطعنامه دیگری برای پایان دادن حمایت آمریکا از مبارزات عربستان سعودی در تقابل با یمن، با حمایت دو حزبی تصویب شد.
اما در اروپا چشم‌انداز سال ۲۰۱۹ به سه عامل بستگی دارد: برگزیت، فشار آلمان و امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه برای اصلاحات اتحادیه اروپا و انتخابات پارلمان اروپا در ماه مه. در هر یک، هوادار دموکراسی امیدوار است که حاکمیت قانون، ادغام اروپا و چندجانبه‌گرایی برتری داشته باشد.
ارسال نظر