سینمای پنج ستاره
پارادیزو
قلهک
تا حالا چندبار گفتم و باز هم میگم که دوستان خوبم اگر دیدید رستورانی تازه باز شده حتما برید، چون هیجانی که از آمدن شما دارن و احترامی که بهتون میذارن پنج ستاره است!
من هم شنیدم پارادیزو تازه باز شده و با همین دید رفتم و وقتی دوستم پرسید کجا میریم، گفتم: سینما پارادیزو!
واقعا جالب بود از در که تو رفتم و رستوران رو دیدم لذت مضاعف بردم، چیدمانی قشنگ صندلی های خاص و زیبا و دیواری با یک مارلون براندو و رابرت دنیرو و یک آل‌پاچینوی پیر و یک آل پاچینوی جوان!
این خیلی عالیه و تمامی رستوران‌های لوکس هم باید مهماندار مشخصی برای هر میز داشته باشن که مشتری حیران نشه.
نوشیدنی خوشامدگویی ما آمد که ترش و شور و تلخ بود و خب البته گفتن دارن نوشیدنی های مختلف تست می‌کنن تا اصطلاحا CRM مشتری‌ها رو بگیرن و تثبیت کنن، که این نوشیدنی معمولی بود.
بعد استارتر سه‌گانه ما با نون اومد، یکی روغن زیتون و بالزامیک بود، یکی زیتون پوره و دیگری ترکیبی از کره و چند افزودنی.
در یک کلام عالی بود به ویژه زیتون که ویژه پارادیزو بود و لذت مضاعف بردم به‌به...
نوبت رسید به انتخاب سوپ، دوستمون آقای عزیزی که مهماندار خوش‌روی پارادیزو بودن گفتن سوپ پیاز قرمز عالیه و توصیه می‌کنم، ما هم سفارش دادیم.
کاملا منطبق با سلیقه من بود، اصلا پیازی توش پیدا نبود و کاملا میکس شده بود، لذت بسیار بردم و برخلاف عادت تیستم که کم می‌خورم از هرچیز این سوپ رو تا آخرین قطره خوردم و اگر بازم برم سفارش میدم.
یکی از غذاها پاستا با سس پستو بود که خوشمزه، خوش‌سیما ولی بسیار بسیار چرب بود، مثل اینکه ماهیت این پاستا باید چرب باشه ولی آن‌قدر؟ طعمش رو که پر از گردو بود پسند کردم ولی ای‌کاش آن‌قدر چرب نمی‌بود.
فیله مینیون هم خیلی خوش‌ظاهر و هم خوش‌طعم بود، سس اصلی‌اش همون سس زرشک دلپذیره که من دوست ندارم، گفتم با سس فلفل برام تهیه کنن.
پوره زیر و استیکش بسیار خوب بود و راضی بودم، سس فلفل هم انگار سس قارچ فلفلی بود که اونم در نوع خودش خاص بود،
و اما نوشیدنی‌ها، اول یه کوکتل هندوانه(منتا انگوریا) سفارش دادم که تو مارتینی سرو شد، یه جورایی موهیتو با طعم هندوانه بود که طعمش رو دوست داشتم،
ونیز کولادا کوکتل شیرینی بود که به پیشنهاد آقای عزیزی گرفتیم که اون هم بد نبود، طعم کمی مصنوعی ولی نوستالژیک داشت، اینجای کار دیگه سلیقگی هست و نمی‌شه خیلی نظر داد.
ارسال نظر