ملی‌گرای قلدر

البته شاید خنده‌دارترین قسمت سخنرانی ترامپ این ادعای او بود که من دوستی و روابط نزدیکی با رهبران بسیاری از ملت‌ها برقرار ساختم. شاید همه به این حقیقت اذعان دارند که در دوره کمتر از دو سال از ریاست‌جمهوری ترامپ، روابط آمریکا با نزدیک‌ترین متحدانش، نظیر اتحادیه اروپا، رو به تیرگی رفته است. دونالد ترامپ با سیاست‌های ملی‌گرایانه خود به‌دنبال ساخت آمریکایی قدرتمند بود، اما نتیجه سیاست‌های او تاکنون انزوای بین‌المللی آمریکا بوده است. البته شاید منظور ترامپ از این دوستی‌ها، روابط با اسرائیل و عربستان‌سعودی بوده است. به‌نظر می‌رسد اسرائیل و کشورهای عرب حوزه‌ خلیج فارس تنها متحدان باقیمانده برای آمریکا باشند. البته زمانی که پای منافع آمریکا در میان باشد، از دید ترامپ هیچ کشوری دیگر اهمیت ندارد. در این رابطه او در گردهمایی انتخاباتی اخیر خود در ایالت می‌سی‌سی‌پی در اظهاراتی عجیب مدعی شد به پادشاهان آل‌سعود هشدار داده است که آنها بدون حمایت نظامی آمریکا دو هفته هم دوام نخواهند آورد. پیش از این نیز رئیس‌جمهور آمریکا در انتقاد از عملکرد «اوپک» در اظهاراتی گفته بود: «کشورهای اوپک گوش باقی دنیا را می‌برند ... ما از بسیاری از این کشورها دفاع می‌کنیم ... و آنها با قیمت‌های نفت از ما سود می‌برند.»

اگر ترامپ می‌خواهد افزایش قیمت نفت که در حال حاضر به بالاترین سطح ۴ سال اخیر خود (بالای ۸۰ دلار) رسیده را به دوش دیگران بیندازد، ابتدا باید به سیاست خروج از «برجام» و وضع مجدد تحریم‌ها علیه ایران بنگرد، با وجود اینکه این کشور تاکنون به تعهدات هسته‌ای خود پایبند بوده است. در جریان خروج از «برجام»، ترامپ متحدان اروپایی آمریکا را دلسرد کرد. این کشورها اکنون در حال ایجاد مکانیزمی مالی برای دور زدن تحریم‌ها و تسهیل تجارت با ایران هستند. و این خروج به چه منظور بوده است؟ «نیویورک‌تایمز» در گزارشی می‌نویسد وزیر دفاع خود او، جیمز متیس، به مشاوران خود گفته است «از زمانی که ترامپ ایالات‌متحده را از توافق میان ایران و قدرت‌های جهانی خارج کرده، هیچ تغییری در رفتارهای ایران حاصل نشده است.»

دونالد ترامپ در حالی که بسیاری از متحدان آمریکا را مورد انتقاد قرار می‌دهد اما در انتقاد از ولادیمیر پوتین – کسی که تهدیدی جدی برای حاکمیت ملی کشور است – ناتوان است.

سیاست‌های ترامپ در قبال تجارت نیز کاملا بی‌اساس هستند و اثرات معکوس خواهند گذاشت. احتمالا ترامپ تصور می‌کرد در جنگ‌تجاری با چین، پکن به خواسته‌های او تن خواهد داد. تاکنون اما چینی‌ها تعرفه‌های او را تلافی‌ کرده‌اند. از طرفی «نفتا جدید» و «توافق تجارت آزاد آمریکا-کره» دو توافقی هستند که به ادعای ترامپ در دولت او به‌روزرسانی شده‌اند. به عقیده کارشناسان اما این توافقات با موارد قبلی تفاوت چندانی ندارند. در نتیجه باید گفت سیاست‌ خارجی ترامپ برای اندک منافع، آسیب‌های بزرگ به ایالات‌متحده رسانده و می‌رساند. البته باید متذکر شد وضعیت از این بدتر بود اگر مشاورانش مانع آن نمی‌شدند که او چیزی را که می‌خواهد اجرایی کند.