خدعه رنو در تست‌های آلایندگی

آناهیتا جمشیدنژاد شرکت خودروسازی فرانسوی رنو، یکی از بزرگ‌ترین خودروسازهای فرانسه به‌شمار می‌رود. اما این شرکت به‌‌رغم موفقیت‌های بسیار دچار اشتباهاتی نیز بوده است. اشتباهاتی که منجر به سقوط سهام این شرکت شده‌اند.

سال ۲۰۱۷ بود که گزارش‌های خبرگزاری AFP فرانسه نشان داد که شرکت رنو بیش از ۲۵ سال در تست‌های آلودگی برای موتورهای دیزلی و بنزینی تقلب کرده است. براساس این گزارش، کل زنجیره مدیریتی حتی مدیر اجرایی تولیدکنندگان خودرو فرانسه «کارلوس گوسن» در استراتژی‌های فریبکارانه مظنون بوده‌اند و این امر باعث شد دایره تحقیقات دادستان‌ها در ماه ژانویه ۲۰۱۷ به شرکت رنو کشیده شود.

این سازنده اتومبیل این اتهامات را قویا رد کرده است. تیری بولور، معاون اول این شرکت فرانسوی به AFP گفته است که همه خودروهای آن با استانداردهای قانونی مطابقت دارند. این گزارش می‌گوید هیچ مدرکی وجود ندارد که گوسن کس دیگری را متهم به پذیرش تصمیمات کنترل آلاینده‌های این شرکت کرده باشد که در نتیجه مسوولیت‌ها را متوجه او می‌کند. «وسایل نقلیه بسیاری» مجهز به تجهیزاتی بودند که به اتومبیل‌های تحت تست اجازه می‌داد تا پاک‌تر از آنچه در جاده‌ها بودند نشان داده شوند. بنا بر شواهد منتشر شده، تفاوتی بالای ۳۷۷ درصد بین سطوح تست عملکرد آلاینده‌ها از برخی از این خودروها و سطوح این معیار در جاده‌ها وجود داشته است. پلیس به این سازنده خودرو برای ایجاد استراتژی‌هایی «با هدف ایجاد نتایج نادرست برای تست‌های ضدآلودگی» مظنون شد تا به این ترتیب مطابق با مقررات اروپایی قرار بگیرد. تحقیق پلیس بر موتورهای دیزلی یورو ۵ و یورو ۶ متمرکز بود که در سال ۲۰۰۹ تصویب شدند. پس از این اتفاق بود که سهام شرکت رنو در بورس پاریس سقوط کرد. شواهد ارائه شده بر مدل‌های اخیر متمرکز بود اما محققان با کمک اظهارات کارمند سابق رنو تخمین زدند که سیاست‌های سوال‌برانگیز رنو از سال ۱۹۹۰ وجود داشته است.

این کارمند سابق ادعا کرده بود که چندین مدل از مدل‌های ماشین‌های رنو به تجهیزات برقی مجهز هستند که شرایط تست را تشخیص داده و سپس یک کاهش موقتی در آلاینده‌های مضر ایجاد می‌کند که برای فریب دادن تجهیزات تست کافی بوده است. گفته می‌شود اولین نسل رنو کلیو (Renault Clio) که در سال ۱۹۹۰ به بازار آمد یکی از همین مدل‌هاست.