پاتوق سیگاریها
کافه سدره
وصال نرسیده به طالقانی
هوس شام سبک کردیم و نخواستیم رستوران بریم، لذا کمی بالا و پایین کردیم و این کافه رو انتخاب کردیم و رفتیم به سمتش و خیلی راحت جای پارک پیدا کردیم. داخل شدیم و حجم دود مقداری زیاد بود، سریع اومدیم بیرون که بریم اون قسمت بدون سیگار رو پیدا کنیم و بشینیم ولی متوجه شدیم که کل کافه مخصوص سیگاره و جایی برای غیر سیگاریها نیست. به مدیر اونجا اطلاع دادم و یه قسمت رو برای ما خالی کردن و نشستیم و سفارش دادیم. یه نگاه به اطراف کردم، اونجا پاتوق جوانهای زیر ۳۰ سال بود انگار، کل کافه تقریبا پر بود و دور هر میز چندتا جوون یا بگو بخند میکردن و یا از بازیهای کافه استفاده کرده و با هم بازی میکردن. فضای پر از گل کافه به سیگارش نمیاومد، بالاخره این کافه راحت خیلی مناسب سیگاریهاست و به اونها توصیه میکنم. سفارش ما سالاد سزار و یک موهیتوی خاص بود که گفتن همون موهیتوست اما عرق داره (درحالی که همون عرقیجات بود که موهیتو نداشت!) هر دوی این نوشیدنیها معمولی بود. بعدش اما موهیتوی ساده سفارش دادیم و اون واقعا عالی بود. برای غذا استیک داشتیم و پیتزا پپرونی، که استیک نسبت به حجمش ارزون بود. مزهاش هم خوب بود و کمی سفت طبخ شده بود. پیتزا با اینکه پپرونی روش رو دوست نداشتم عالی بود و عالیترین بخشش هم این بود که خمیر زیرش یکپارچه و بسیار خوشمزه بود. ترکیب هم عالی در اومده بود.
یک عدد کارامل ماکیاتو شکلاتپهلو برامون آوردن که هم خوشگل بود و هم بسی خوشطعم. دوتا انتقاد به آشپز کردم که خیلی گرم برخورد کرد و جدی به صحبتم گوش کرد که از همین اخلاقش خوشم اومد و انتقادم رو بعد بیان فراموش کردم و با ضمیری آرام! از کافه اومدیم بیرون.
ارسال نظر