یک لقمه کثیف

سیما کاظمی

  فریدون(فری کثیف)

نیلوفر-سهروردی

فری کثیف گویا جزو معدود نام‌های نامطلوب اما محبوبه! البته اسمش «فریدون» و به نام افتتاح‌کننده‌اشه اما معروف شده به فری کثیف و گویا کسی هم از این مساله شکایتی نداره؛ مردم با ذوق و‌ شوق به‌هم می‌گن:

- بریم فری کثیف!

- دلم ساندویچ کثیف می‌خواد!

- پایه‌ای بریم یه جای کثیف؟

- هوس ساندویچ کثیف کردم!

و جملاتی از این دست که نشون میده یک سبکی برای خودش جا افتاده و مخاطب به راحتی بیان می‌کنه و شنونده هم معنای مورد نظر رو‌ دریافت می‌کنه و باز هم کسی شکایتی نداره!

تعریفش رو خیلی وقت بود شنیده بودم تا که قسمت شد و رفتیم و جا داره بگم که هیجان هم داشتم! بدونید اولین بار همیشه هیجان انگیزه اینجا چون تا نرفتی تو ذهنت منتظر یک جایی هستی که کثیفه ولی کثیف نیست و قراره عاشقش بشی!

جای پارک پیدا کردن خیلی راحت نیست مثل همه دوبله پارک کردیم و رفتیم؛ پارکبان تا دوربین و دستم دید، سریع گفت: عکسبرداری ممنوعه! دید من توجه نمی‌کنم، گفت: اگر ببینه قاطی می‌کنه‌ها؟! گفتم: کی؟! گفت: خودش که تو ماشینه! پسرش!

باید بگم که احساس می‌کردم تو حریم مافیا قرار گرفتم، حالا چهار متر مغازه است امپراتوری که نیست!

خلاصه من در تلاش بودم عکس بگیرم اول اخم کردن بهم؛ اما بعد که مجبور شدم خودم رو معرفی کنم پسر آقا فریدون گفت آشپزها بکشن کنار تا عکس بگیرم که از این بابت سپاسگزارم ازشون.

 اول ما رویال برگر سفارش دادیم، بعد ایشون توصیه کردن ویژه زاپاتا بخوریم که قبول کردیم. گفت نمیشه که اینجا اومدید گزارش تهیه کنید بعد برگر بخورید و نظر بدید؟ باید غذای مخصوص ما رو بخورید و نظر بدید تا نظرتون نظر باشه!

جلو خودمون آماده کردن و خیلی زود تحویل دادن؛ ما رفتیم تو ماشین و خوردیم خیللللللی خوشمزه بود حتما توصیه می‌کنم. فقط یه کم صاحبش اخموئه که اونم عیبی نداره و تنوع میشه. ساندویچ ویژه دوازده و پانصد بود (از من پول نگرفتن.)