پرسشهایی از رئیس فدرال رزرو
آخرین مطالبی که دای در صفحه شخصی خود به اشتراک گذاشته، پرسشهایی از رئیس فدرال رزرو آمریکا، «جرومی پاول» هستند. افزایش نرخ بهره هدف فدرال رزرو به ۷۵/ ۱ درصد حتی پیش از نشست چهارشنبه قریب به یقین بود و بازارها تاثیر آن را پیشخور کردند. بنابراین اهمیت نشست کمیته بازار آزاد فراتر از ثبت رسمی نرخ بهره خواهد بود. مساله جدید برای بازارها، تعداد دفعات اعمال رشد نرخ بهره در سالجاری میلادی است. فدرال رزرو آمریکا برخلاف اکثر بانکهای مرکزی بزرگ دنیا بهصورت «دوفرمانی» اداره میشود. تثبیت همزمان قیمتها و اشتغال کامل هدف سیاستگذاری دوسویه فدرال رزرو هستند. با توجه به هدف دوفرمانی بانک مرکزی آمریکا، رابطه میان نرخ تورم و نرخ بیکاری از اهمیت ویژهای برخوردار است. منحنی فیلیپس که رابطه این دو پارامتر را نشان میدهد نخستینبار در دهه ۱۹۵۰ معرفی شد؛ اما میلتون فریدمن تاثیر بلندمدت آن را زیر سوال برد. فریدمن تثبیت رابطه بهینه میان این دو متغیر را منجر به ثابت ماندن نرخ رشد دستمزدها میدانست. در واقع، برقراری ارتباط بهینه به مرور نیروی کار را به این باور خواهد رساند که دستمزدهای آنان تنها بهدلیل تورم رشد میکند و تقاضا برای نرخ دستمزد بیش از نرخ تورم، آغاز میشود. بروز این تقاضا است که رابطه بهینه را برهم خواهد ریخت. با اینکه فریدمن و اقتصاددانان دیگر انتقادات زیادی نسبت به اعتبار منحنی فیلیپس در بلندمدت وارد کردهاند؛ اما اعتبار کوتاهمدت آن کماکان اثربخشی خود را حفظ کرده است. منحنی فیلیپس هنوز بهعنوان یکی از مدلهای رسمی تورمسنجی فدرال رزرو باقی مانده و انجمن اقتصاد آمریکا از ثبت بیش از ۱۴ مقاله معتبر با موضوعیت این منحنی ظرف یک هفته گذشته خبر داده است. با این اوصاف، پرسشی که سکاندار پولی آمریکا باید به آن پاسخ دهد درباره سرانجام رابطه میان نرخ تورم و نرخ بیکاری خواهد بود. آیا تداوم نرخ پایین بیکاری (نرخ ۱/ ۴ درصدی) به افزایش تقاضا و فشار موفقیتآمیز از سوی نیروی کار برای تحقق رشد نرخ دستمزدها منجرخواهد شد؟ پاسخ مثبت به این سوال به معنای رسیدن نرخ تورم معیار فدرال رزرو (براساس شاخص PCE) به هدف ۲ درصدی در سالجاری میلادی است.
ارسال نظر