آزادی خرید و فروش ارز
از بیستم دی ماه ۱۳۵۲(دهم ژانویه ۱۹۷۴) و دو ماه و چند روز پس از بالارفتن بهای نفت خام در سطح جهان که ناشی از تحریم صدور آن از جانب کشورهای عربی بود و افزایش درآمد ارزی ایران از این رهگذر، به تصمیم دولت وقت خرید و فروش ارز در میهن ما آزاد شد؛ به این ترتیب که هر کس می‌توانست به هر بانک مراجعه و تا هر مبلغ پول خارجی که می‌خواست به نرخ دلاری هفت تومان خریداری کند و هیچ شرط و محدودیتی در کار نبود که سال‌ها بعد معلوم شد کار درستی نبوده‌است و به همین دلیل کشورهای صادر کننده نفت این درآمد (ارزهای نفتی) را صرف «تولید درآمد» و سرمایه‌گذاری داخلی نکردند و ثروتشان به جای افزایش، نقصان یافت.
از بیستم دی ماه 1352(دهم ژانویه 1974) و دو ماه و چند روز پس از بالارفتن بهای نفت خام در سطح جهان که ناشی از تحریم صدور آن از جانب کشورهای عربی بود و افزایش درآمد ارزی ایران از این رهگذر، به تصمیم دولت وقت خرید و فروش ارز در میهن ما آزاد شد؛ به این ترتیب که هر کس می‌توانست به هر بانک مراجعه و تا هر مبلغ پول خارجی که می‌خواست به نرخ دلاری هفت تومان خریداری کند و هیچ شرط و محدودیتی در کار نبود که سال‌ها بعد معلوم شد کار درستی نبوده‌است و به همین دلیل کشورهای صادر کننده نفت این درآمد (ارزهای نفتی) را صرف «تولید درآمد» و سرمایه‌گذاری داخلی نکردند و ثروتشان به جای افزایش، نقصان یافت.
شاه در سال ۱۳۵۶ (سال۱۹۷۷ میلادی) که کشور با تورم پول رو‌به‌رو شده بود پی به اشتباهات اقتصادی مقامات دولتی برده بود و گفته شده است که کناره‌گیری هویدا در آن سال به همین دلیل بود.
در سال‌های ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳ (۷۴ - ۱۹۷۵) هم برخی ایرانیان دلسوز به دولت وقت اندرز داده بودند که به منظورحفظ ثروت ملی، از فروش ارز (دلاری هفت تومان) با هدف تامین هزینه‌های جاری دست بردارد یا دست‌کم ارز را دو- سه‌نرخی کند؛ برای تفریح و تفرج (مسافرت اتباع) یک نرخ، برای خریدهای متفرقه و ابزارهایی که در اولویت نیستند نرخ دیگر و برای خریدهای لازم و سرمایه‌گذاری‌های بنیادی نرخ هفت تومان که به این اندرزها توجه نشد و مشکلات بعدی و... نتیجه همین آزادی بدون قید و شرط معاملات ارز بود. در آن زمان دولت وقت مدعی بود که با این عمل «ریال ایران» را بین‌المللی کرده و مردم ناآگاه از اقتصاد و معاملات پول هم باور می‌کردند و نمی‌دانستند که این پول، حاصل فروش ثروت ملی است که دیری نخواهد پایید و نسل‌های بعد بی‌نصیب خواهند ماند. با آزاد شدن فروش ارز، طولی نکشید که ایران به صورت گورستان اتومبیل‌های اروپایی به ویژه آلمانی درآمد که هر مسافر ایرانی در سفر به اروپا یک دستگاه اتومبیل دست دوم خریداری می‌کرد و با خود به ایران می‌آورد و...
برگرفته از سایت روزنامک
ارسال نظر