نان یکی از مهم‌ترین موادغذایی سبد خوراکی خانواده‌های ایرانی بوده و هست.

به همین دلیل تولید گندم برای رسیدن به خودکفایی از آرزوهای مسوولان ایرانی به حساب می‌آید. این آرزو در سال‌های بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی بر زبان آورده می‌شد، اما مشکلات گوناگون از جمله درگیر شدن بخش قابل توجهی از اراضی زراعی استان‌هایی که جنگ در آنها شدت داشت، مانع از رسیدن به این آرزو بود. در جدول یک مشاهده می‌کنید که ارزش واردات گندم از ۵۹ میلیون دلار در سال ۱۳۵۸ به ۳۲۸ میلیون دلار در ۱۳۶۷ رسیده است. بیشترین ارزش واردات گندم در سال ۱۳۶۲ است که به ۴۴۵ میلیون دلار رسیده بود. واردات گوشت نیز در سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۷ روندی فزاینده یافت و از ۱۴۲ میلیون دلار به ۲۴۷ میلیون دلار رسیده است.